مدلسازي و تحليل ترموديناميكي و اگزرژي يك موتور توربوجت بدون پس سوز

تحليل اگزرژي مي تواند مقدار واقعي اتلاف انرژي و يا به عبارتي ناكارآمديهاي ترموديناميكي را براي هر يك از اجزاي يك سيستم تعيين نمايد. در اين تحقيق با مدل سازي و تحليل ترموديناميكي و اگزرژيك يك موتور توربوجت بدون پس سوز به ارائه داده ها و بيان راه كارهايي جهت بهبود عملكرد آن پرداخته شده است. جهت مدل سازي مساله يك كد كامپيوتري در نرم افزار متلب نوشته شده و اعتبارسنجي مساله نيز با نرم افزار جي اس پي انجام شده است.بررسي نتايج نشان مي دهد كه با افزايش ارتفاع پروازي هواپيما از سطح دريا تا ارتفاع 11كيلومتري، در نسبت فشار كمپرسور برابر 40 ميزان راندمان اگزرژي از 59.61% به 63.38% ارتقا مي يابد. در محدوده دمايي 93 تا 47 درجه سانتي گراد بازده اگزرژيموتور توربوجت مي تواند از 51.97% تا 50.78% تغيير كند. اين بدان معني است كه اگر پرواز هواپيما در هواي خنك انجام شود، مي توان بدون اعمال بهينه سازي ترموديناميكي در موتور، بازده اگزرژي آن را ارتقا داد. نتايج ديگر نشان مي دهد افزايش سرعت پروازي هواپيمااز 50 تا 300 متر بر ثانيه و در دماي احتراق 1850 كلوين، بازده اگزرژي آن را از 51.05% به 57.53% افزايش مي دهد.