تحليل تجربي تاثير پارامترهاي جوشكاريGTAW بر خواص مكانيكي و متالورژيكي اتصالات غيرهمجنس فولاد كربني ST37 به فولاد زنگ نزن AISI304

در اين مقاله به بررسي خواص مكانيكي اتصال غيرهمجنس فولاد زنگ‌نزن آستنيتي AISI304 به فولاد كم كربن St37 كه با فرآيند جوشكاري با گاز محافظ آرگون و الكترود مصرف نشدني تنگستن و فلز پركننده 309 به هم متصل شده‌اند، پرداخته شده است. با تغيير در حرارت ورودي قوس، سرعت جوشكاري و دماي بين پاسي، تاثير اين پارامترها بر ريزساختار و استحكام كششي اتصال بررسي شده است. نتايج بررسي هاي متالوگرافي نشان مي دهد با افزايش حرارت ورودي قوس زمان انجماد افزايش يافته، در نتيجه كسر بيشتري از فريت فلز پايه ي كربني به آستنيت تبديل شده و استحكام را افزايش مي دهد. از طرفي مشاهده شد با افزايش شدت جريان شرايط براي تبلور مجدد و در نتيجه كاهش اندازه دانه در منطقه متاثر از حرارت مساعدتر شده كه مي تواند استحكام اتصال را بهبود دهد. نتايج آزمون كشش نشان مي دهد ضعيف‌ترين ناحيه ي اتصال نمونه‌ها منطقه متاثر از حرارت فولاد كربني مي باشد و شكست تمام نمونه‌هاي جوشكاري شده در اين ناحيه رخ داده است. بيشترين استحكام كششي مربوط به نمونه‌اي است كه با حداقل شدت جريان و با بيشترين سرعت پيشروي و بدون زمان بين پاسي جوشكاري شده است. اين پارامترهاي فرآيندي منجر به پديده‌ي تبلور مجدد در مرز فلز جوش و قسمتي از ناحيه ي متاثر از حرارت شده و با كاهش چشمگير اندازه دانه، استحكام كششي را افزايش داده است.