بهبود كارايي بهينه‌سازي تكاملي دو جهتي سازه‌ها براي سازه‌هاي پيوسته

اخيراً روش جديدي براي فرايند حذف و اضافه كردن المان در روش بهينه‌سازي تكاملي دو جهتي سازه‌ها (BESO) توسط بعضي پژوهشگران پيشنهاد شده كه فرايند با يك پارامتر سيگنالي كه نسبت حجم يا وزن حذفي نام دارد انجام مي‌شود. با اين همه به دليل يكسان بودن نسبت‌هاي حذف و اضافه‌‌، روش BESO بهبود يافته آنان در بعضي موارد بعد از چند تكرار، حتي با افزايش نسبت حجم حذفي، به دليل يكنواخت شدن سختي سازه، فرايند حذف و اضافه كند شده و يا حتي متوقف مي‌شود. در اين پژوهش، روش BESO به شكلي بهبود مي‌يابد كه محدوديت‌هاي قبلي را ندارد. به بيان ديگر روش پيشنهادي در زمان كمتر طرح‌هاي بهتري را نتيجه مي‌دهد.  با ارائه چند مثال در زمينه بهينه‌سازي ساختار يك صفحه در دو حالت الاستيك و الاستوپلاستيك با دو معيار تنش و سختي، نتايج اين بهبود با روش بهينه‌سازي تكاملي سازه‌ها (ESO) و الگوريتم پيشنهادي ديگر پژوهشگران مقايسه و برتري آن نشان داده‌ مي‌شود. از مثال‌هاي انجام شده مي‌توان نتيجه گرفت كه مقدار بيشينه تنش و شاخص عملكرد بهتر مي‌باشند.