بهينه سازي روش تغذيه بچه تاسماهي ايراني (Acipenser persicus) از شروع تغذيه فعال تا وزن ۵ گرمي

در اين تحقيق سعي شده با آلترناتيوهاي مختلف غذايي شامل ناپليوس آرتميا ساده و غني شده با ويتامين C، دافني و غذاي فرموله و تركيبي از آنها در طول دوره لاروي تا وزن پنج گرمي، بهترين روش تغذيه در اين گونه اقتصادي مشخص گردد. بچه ماهيان تازه به تغذيه افتاده قره برون با طول و وزن اوليه بترتيب 17.8 ميليمتر 28.2 ميليگرم از مجتمع شهيد رجايي ساري به پژوهشكده آرتميا دانشگاه اروميه منتقل و پس از 5 روز تغذيه با ناپلئوس آرتميا بطول 21.4 ميليمتر و وزن 50.5 ميليگرم رسيدند. تخم گشايي سيست آرتميا اروميانا و توليد دافني با روشهاي استاندارد انجام گرديد. مرحله دوم با تراكم 300 عدد در هر تانكر و با طول و وزن اوليه بترتيب 21.4 ميليمتر و 50.5 ميليگرم و تغذيه از 4 تيمار غذايي شامل ناپلئوس آرتميا (تيمار 1)، 50 درصد ناپلئوس آرتميا +50 درصد غذاي كنسانتره (تيمار 2)، ناپلئوس غني شده با ويتامين C (تيمار 3) و 50 درصد ناپلئوس غني شده با ويتامين C + 50 درصد غذاي كنسانتره (تيمار 4) آغاز گرديد. در پايان مرحله دوم كه بچه ماهيان به مدت 15 روز و 5 وعده در شبانه روز به نسبت 30 درصد وزن بدن از غذاي زنده و 10 درصد وزن بدن غذاي كنسانتره تغذيه شدند، وزن بچه ماهيان تميار 1، نسبت به تيمارهاي ديگر بطور معني دار بيشتر بود (p 0.05) در صورتيكه بين تيمارهاي 1، 2 و 3 از نظر طول اختلاف معني داري مشاهده نشد (p 0.05). در مرحله سوم كه همه گروههاي قبلي بترتيب از 3 تيمار تركيبي با نسبت 50 و 25 سپس غذاي زنده و بقيه غذاي كنستانتره تغذيه نمودند كليه بچه ماهيان چهار تيمار مرحله دوم كه در اين مرحله با آرتميا و كنسانتره بصورت تركيبي تغذيه شدند داراي رشد منظم و خوبي بودند و از نظر طول و وزن اختلاف معني داري بين آنها وجود نداشت (p 0.05) با اين وجود تيمار 1 مرحله دوم (100 ناپليوس آرتميا) در ادامه تغذيه شده با 50 درصد ناپليوس و سپس 25 درصد ناپليوس و مابقي غذاي كنستانتره در پايان دوره آزمايش بعنوان بهترين مدل تغذيه در اين ماهيان تا وزن 5 گرمي انتخاب گرديدند. همچنين اين تيمارها بالاترين رشد ويژه و كمترين ضريب تبديل غذايي، بيشترين بازماندگي طي 72 ساعت در معرض شوري 12 و 16 گرم در ليتر را نشان دادند كه با ساير تيمارها داراي اختلاف معني داري بودند (p 0.05).