شناسايي و مطالعه وضعيت سلامت سنگفرش هاي مرجاني خليج چابهار (درياي عمان)

براي شناسايي و بررسي وضعيت سنگفرش هاي مرجاني خليج چابهار، عمليات ميداني پس از شناسايي ۴ ايستگاه بعنوان نقاط مرجاني در سال ۱۳۸۷ آغاز و تا پايان سال در ۳ مرحله انجام گرفت. جهت مطالعه وضعيت پوشش مرجان ها كه در آن ۸ فاكتور اصلي مد نظر بود، از روش ترانسكت خطي (LIT) در دو محدوده ي عمقي ۳-۲ متر و ۸-۵ متر استفاده شد. در نهايت ۲۰ گونه مرجان سخت از ۱۴ جنس و ۹ خانواده و يك گونه مرجان نرم شناسايي گرديد. خانواده Faviidae داراي بيشترين تعداد گونه ها بود. طبق بررسي هاي بعمل آمده گونه هاي Favia favus، Favia matthaii، Platygyra daedalea و Siderastrea savignyanaدر تمام ايستگاه ها مشاهده گرديدند. كمترين تعداد گونه ها در ايستگاه ۴ (تيس) وجود داشتند. بيشترين درصد پوشش مرجان زنده در عمق ۳-۲ متر با ۳۵ درصد در ايستگاه ۳ و بيشترين ميزان پوشش مرجان هاي مرده در ايستگاه ۱ ديده شد. بيشترين پوشش مرجان هاي زنده در عمق ۸- ۵ متر در ايستگاه ۲و۱ ثبت و بيشترين ميزان مرجان هاي مرده در اين عمق باز هم در ايستگاه ۲ ديده شد. در بررسي انديس توسعه (DI) و وضعيت (CI)، در عمق ۲-۳ متري ايستگاه چهارم ميزان استرس بالا (۲۸/۰-) و همچنين وضعيت ميزان رشد و توسعه مرجاني بسيار ضعيف (۷۵/۰-) بود و ايستگاه ۳ از نظر شاخص توسعه و شرايط در وضعيت خوبي بود. ايستگاه ۴ در عمق ۸-۵ متري، فاقد اكوسيستم مرجاني بود و طبق محاسبه انديس توسعه اين زيستگاه براي رشد مرجان ها مناسب نمي باشد و طبق محاسبه در اين عمق ايستگاه هاي ۱و۲ داراي وضعيت توسعه خوب و شرايط محيطي و ميزان استرس معمولي مي باشد.