بررسي ساختار و عملكرد هموگلوبين دو گونه از ماهيان خاوياري قره برون (Acipenser persicus) و ازونبرون (Acipencer stellatus)

تنوع هموگلوبين به عنوان يك شاخص مهم در ماهي ها، اين جانوران را قادر مي سازد تا خود را با شرايط مختلف و متغير محيطي سازگار كنند. در پژوهش جاري خواص ساختاري و عملكردي هموگلوبين دو گونه از ماهيان خانواده ي تاسماهيان ازون برون (Acipenser stellatus) و قره برون (Acipenser persicus) ساكن در بخش جنوبي درياچه ي خزر مورد مطالعه قرار گرفته است. پس از جدا سازي و خالص سازي هموگلوبين خون اين ماهيان، با استفاده از روش هاي الكتروفورز ژل SDS، الكتروفورز طبيعي، و الكتروفورز كانوني تنوع هموگلوبين در اين ماهيان تاييد شد. با استفاده از كروماتوگرافي به روش تعويض يوني روي ستون CM cellulose يك هموگلوبين غالب خالص سازي گرديد و صحت خلوص توسط روش هاي الكتروفورز كانوني و الكتروفورز ژل SDS تاييد گرديد. مطالعات طيفي با استفاده از طيف سنجي فلورسانس براي مقايسه آب گريزي سطح هموگلوبين ها و به وسيله دورنگ نمائي دوراني (CD) براي مقايسه اي زير ساختارهاي مارپيچ آلفا از ساختمان دوم زنجيره هاي گلوبين صورت گرفت. هم چنين از طيف سنجي مرئي فرابنفش (UV Vis) براي اندازه گيري تمايل هموگلوبين ها به اكسيژن در حضور سديم ديتيونيت استفاده شد. هم چنين روند واسرشته شدن گرمائي هموگلوبين ها با استفاده از روش كالري متري روبشي افتراقي (DSC) مورد بررسي قرار گرفت مجموعه ي نتايج حاصل از آزمايشات و تحليل هاي فوق، در اين تحقيق مويد اين فرضيه بود كه مي توان ارتباطي معني دار بين توانائي ورود ماهي به اعماق بيش تر، فشار جزئي اكسيژن در اعماق مختلف و تفاوت هاي ساختاري هموگلوبين ها از نظر فشردگي ساختار، تمايل هموگلوبين به اكسيژن، ميزان آب گريزي سطح هموگلوبين، ميزان درصد مارپيچ آلفا و پايداري حرارتي آن ها برقرار نمود.