اثربخشي خاطره پردازي گروهي بر احساس شكست، شكرگزاري و خوش بيني زنان سالمند مقيم خانه هاي سالمندان

پژوهش در زمينه سالمندي و ارزيابي مداخلات درماني جهت كاهش مشكلات جسماني و رواني كه سالمندان در اين دوره با آن مواجهه مي شوند يكي از مباحث متداول در جوامع علمي امروز مي باشد. بنابراين پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي خاطره پردازي گروهي بر احساس شكست، شكرگزاري و خوش بيني زنان سالمند مقيم خانه هاي سالمندان شهر اهواز انجام شد. اين پژوهش از نوع نيمه آزمايشي با طرح پيش‌آزمونپس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري شامل كليه زنان سالمند مقيم خانه هاي سالمندان شهر اهواز بودند. نمونه  آماري شامل 18 نفر بود كه با استفاده از روش نمونه گيري در دسترس و بر اساس ملاك هاي ورود به مطالعه، انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل (هر گروه 9 نفر) جايگزين شدند. از پرسش نامه احساس شكست گيلبرت و آلن، شكرگزاري اسلاميايراني گودرزي و همكاران و جهت گيري زندگي شيير و كارور براي جمع آوري داده ها استفاده شد. درمان خاطره پردازي گروهي بر روي گروه آزمايش در 8 جلسه انجام و پس از مداخله درماني مجدداً پرسش نامه ه ا برروي هر دو گروه اجرا گرديد. تحليل داده ها با استفاده از آزمون آماري كوواريانس تك متغيري نشان دادند كه درمان خاطره پردازي گروهي موجب كاهش احساس شكست و افزايش شكرگزاري و خوش بيني زنان سالمند در گروه آزمايش شد. در نتيجه ايجاد بستري مناسب جهت شركت در جلسات گفتگوي روزانه و خاطره پردازي براي سالمندان مقيم خانه سالمندان ضروري به نظر مي رسد و در بهبود وضعيت روان شناختي سالمندان مؤثر مي باشد.