عنوان مقاله :
بررسي اثرات نانوذرات سلنيوم (Nano-Se) در مقايسه با سلنيوم آلي (Selemax) بر عملكرد شاخص هاي رشد كپورمعمولي (Cyprinus carpio)
پديد آورندگان :
احمدوند ، شراره دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي ساري - دانشكده علوم دامي و شيلات - گروه شيلات , كرامت اميركلايي ، عبدالصمد دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي ساري - دانشكده علوم دامي و شيلات - گروه شيلات , اورجي ، حسين دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي ساري - دانشكده علوم دامي و شيلات - گروه شيلات , احمدوند ، شيدا دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي گرگان - دانشكده شيلات و محيط زيست - گروه شيلات
كليدواژه :
نانوذرات سلنيوم , Selemax , رشد , Cyprinus carpio
چكيده فارسي :
بهمنظور بررسي اثر سطوح مختلف نانوذرات سلنيوم (NanoSe) در مقايسه با سلنيوم آلي (Selemax) بر عملكرد رشد بچه ماهيان كپورمعمولي (Cyprinus carpio)، آزمايش 60 روزهرشد در سالن آبزيپروري دانشگاه علومكشاورزيومنابعطبيعي ساري انجام شد. كپورها با وزن اوليه 0/05±60/8 گرم به طور تصادفي در 21 مخزن 300 ليتريبا تراكم 40 قطعه ذخيره شدند بهطوريكه براي شش تيمار و گروه شاهد سه تكرار وجود داشت. نانوسلنيوم و سلنيوم آلي در سطوح 0، 0/5، 1/5 و 4/5 ميليگرم دركيلوگرم به جيره نيمه خالص اضافه گرديد. تيمار1، تيمار2، تيمار3، تيمار4، تيمار5 و تيمار6 به ترتيب، با جيره هاي حاوي 0/5 ميلي گرم دركيلوگرم نانوسلنيوم، 1/5 ميلي گرم دركيلوگرم نانوسلنيوم، 4/5 ميلي گرم دركيلوگرم نانوسلنيوم، 0/5 ميلي گرم دركيلوگرم سلنيوم آلي، 1/5 ميلي گرم دركيلوگرم سلنيوم آلي و 4/5 ميلي گرم دركيلوگرم سلنيوم آلي تغذيه شدند. گروه شاهد با جيره پايه، بدون اضافه كردن سلنيوم مورد تغذيه قرار گرفتند. بچه ماهيها روزانه حدود 3% وزن بدن، در سه وعده تغذيه شدند و هر دو هفته يكبار زيستسنجي انجام گرديدند. در پايان دوره آزمايش شاخصهاي رشد و بقا بررسي شد. نتايج نشان داد كه اضافه كردن نانوسلنيوم و سلنيوم آلي در تيمارهاي غذايي، وزننهايي، نرخرشدويژه (SGR)، درصدوزن بهدستآمده بدن (%WG) و ضريبتبديلغذايي (FCR) را تحت تأثير قرار داد. تفاوت آماري معني داري (0/05 p) درتيمارهاي 1، 2، 3، 4، 5 و 6 در مقايسه با گروه شاهددر وزننهايي، وزن به دست آمده روزانه، نرخرشدويژه، درصدوزن بهدستآمده بدن و ضريبتبديلغذايي وجود داشت. بيش ترين مقدار وزننهايي، نرخرشدويژه و درصدوزن بهدستآمده بدن در ماهيان تغذيهشده با 1/5 ميليگرم سلنيوم دركيلوگرم، پسازآن 4/5 و سپس 0/5 ميليگرم سلنيوم دركيلوگرم و كم ترين ميزان در ماهيان تغذيه شده با جيره پايه مشاهده شد. نرخ بقا بهوسيله تيمارهاي غذايي تحتتأثير قرار نگرفت؛ بنابراين بهترين عملكرد رشد در كپورهاي تغذيه شده با سطح 1/5 ميليگرم نانوسلنيوم در جيره بهدستآمد. در سطوح يكسان، اثر استفاده از سلنيوم به فرم نانوذره بيشتر از فرم آلي آن بود.
عنوان نشريه :
محيط زيست جانوري