كاربرد مواد معدني غير متداول در بستركشت و تاثير آنها بر برخي از شاخص‌هاي كمي و كيفي گل مريم(Polianthes tuberosa L.)

گل مريم يكي از مهمترين گل‌هاي شاخه بريده در ايران و مناطق گرمسيري ونيمه‌گرمسيري جهان است كه علاوه بر زيبائي، عطر دلپذير آن سبب محبوبيت آن در بين مردم شده است. در اين تحقيق اثر مواد معدني افزوده شده به بستر كشت بر طول، وزن تر و خشك ساقه گل‌دهنده، طول گلچه، محيط سوخ دختري، وزن تر و خشك ريشه و ميزان كلروفيل در قالب طرح كاملا تصادفي با تعداد 13 تيمار در 3 تكرار در سال 1394 در گلخانه‌هاي تحقيقاتي دانشگاه آزاد اسلامي واحد اصفهان، مورد بررسي قرار گرفت. خاك ارسالي از طرف توليد كننده‌ گل مريم از شهر دزفول به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. خاك‌هاي معدني فلدسپار، تالك، دولوميت و خاك معدني توف با مقادير حجمي %10، %20، %40 به بستر كشت كه در همه تيمارها حاوي %20 كود پوسيده دامي و مابقي خاك زراعي بود، اضافه گرديد. نتايج تجزيه واريانس داده‌ها نشان داد كه كاربرد بستر حاوي %40 تالك باعث افزايش معني‌دار طول، وزن تر و خشك ساقه و ميزان كلروفيل گرديد و بستر حاوي %10 خاك معدني توف، طول گلچه را بطور معني‌داري افزايش داد. محيط سوخ دختري و وزن تر و خشك ريشه به‌ترتيب در بسترهاي حاوي %40 فلدسپار و 20% دولوميت افزايش معني‌داري نشان دادند. براساس نتايج اين مطالعه، تيمارهاي %40 تالك،  %20 دولوميت، %40 فلدسپار و %10 خاك معدني توف، بيشترين تاثير را بر بهبود ويژگي‌هاي رشدي گل مريم داشتند.