تاثير باكتريهاي محرك رشد گياه و قارچ ميكوريز بر رشد، عملكرد و صفات كيفي پياز خوراكي توده هوراند

باكتري هاي محرك رشد گياه و قارچ هاي ميكوريز نقش مهمي در تامين نياز گياهان به عناصر غذايي دارند. اين ريزموجودات در اطراف ريشه گياه مستقر شده و در تامين و جذب عناصر غذايي نقش دارند. به منظور بررسي اثر كارايي باكتري هاي محرك رشد گياهان و قارچ هاي ميكوريز آربوسكولار بر رشد، عملكرد و صفات كيفي پياز خوراكي توده هوراند آزمايشي مزرعه اي به صورت طرح بلوك هاي كامل تصادفي با 8 تيمار و 3 تكرار در مزرعه به اجرا در آمد. در اين آزمايش پياز خوراكي توده هوراند با باكتري هاي  Azospirillum AC46I وPseudomonas fluorescens Chao  ويك گونه قارچ ميكوريز آربوسكولارGlomus intraradices  تلقيح و كاشته شد. اثر تيمار بر TSS و غلظت پتاسيم، معني دار نبود. ولي تعداد برگ، وزن تر پياز، وزن خشك پياز، قطر گردن سوخ، شاخص برداشت، درصد ماده خشك، عملكرد، غلظت فسفر، نسبت پيازدهي و محتواي كلروفيل در سطح احتمال1 درصد و وزن خشك اندام هوايي، قطر سوخ، در سطح احتمال 5درصد تحت تاثير تيمار باكتري هاي محرك رشد گياه و قارچ ميكوريز معني دار بود. پيازهاي تلقيح شده با 3 تيمارباكتريهاي محرك رشد و قارچ ميكوريز از درصد ماده خشك (16.24-10%) وغلظت فسفر(53.57%) بالاتري برخوردار بوده و همچنين بيشترين عملكرد در مترمربع(10.33) در اثر تيمارتلفيقي باكتريها و قارچ بدست آمد. بطوركلي تيمار تلفيقي قارچ هاي ميكوريز به همراه باكتري هاي محرك رشد گياه (PGPR) نتايج بهتري را نسبت به تيمارشاهد و تيمارهاي انفرادي باكتري ها و قارچ در بهبود صفات كمي و كيفي پياز خوراكي توده هوراند داشت.