اثر پليمر سوپر جاذب بر عملكرد و برخي صفات گوجه‌فرنگي تحت رژيم‌هاي مختلف آبياري

به‌منظور بررسي اثرات پليمر سوپر جاذب بر گوجه‌فرنگي تحت دورهاي مختلف آبياري در شرايط مزرعه آزمايشي در دانشكده كشاورزي دانشگاه ايلام در سال 1394 به‌صورت اسپليت پلات در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار انجام گرفت. در كرت‌هاي اصلي چهار سطح آبياري شامل فاصله دو، چهار، شش و هشت روز يك‌بار و در كرت‌هاي فرعي پنج سطح پليمر سوپر جاذب A200 (100، 170، 240 و 310 كيلوگرم در هكتار) اعمال شد. ميوه‌ها در مرحله رسيده برداشت و صفات عملكردي و پارامترهاي فيزيولوژيكي اندازه‌گيري شد. نتايج  نشان داد كه سطوح مختلف پليمر سوپر جاذب و آبياري تأثير معني‌داري بر عملكرد و پارامترهاي فيزيولوژيكي گياه مانند محتواي رطوبت نسبي، كلروفيل، پرولين، نشت يوني و بازده مصرف آب داشت. با افزايش دور آبياري عملكرد كل ، محتواي رطوبت نسبي، بازده مصرف آب و كلروفيل كاهش ولي نشت يوني و پرولين افزايش يافت. كاربرد پليمر سبب كاهش آثار منفي تنش خشكي بر گياه شد. كاربرد اين ماده سبب افزايش معني‌دار عملكرد، محتواي رطوبت نسبي، كلروفيل و همچنين بازده مصرف آب و كاهش نشت يوني و پرولين شد. به‌طوركلي نتايج اين تحقيق نشان داد كه با كاربرد پليمر سوپر جاذب مي‌توان دور آبياري را در گياه گوجه‌فرنگي افزايش داد بدون اينكه اثر مضري بر عملكرد و كيفيت ميوه داشته باشد.