تحليل استراتژي‌هاي مديريت پايدار منابع آب كشاورزي استان آذربايجان‌ شرقي

آب از ارزشمندترين منابع طبيعي است كه در بخش هاي مختلف استفاده مي شود و به عنوان يكي از نهاده هاي اصلي توليد محصولات كشاورزي، جايگاه خاصي در توسعه پايدار كشاورزي دارد. در حال حاضر، مصارف آب به طور حقيقي بيشتر از منابع عرضه آن است و بيشترين ميزان مصرف نيز در بخش كشاورزي است، بنابراين مديريت پايدار منابع آب كشاورزي ضرورت دارد.  هدف پژوهش حاضر شناسايي مهم ترين پتانسيل ها و محدوديت هاي منابع آب استان آذربايجان شرقي و تدوين استراتژي ها و راهكارهاي مناسب مي باشد. شناسايي و تحليل نقاط قوت، ضعف، فرصت ها و تهديدها با استفاده از مدل SWOT انجام شده است. نقاط قوت، ضعف، فرصت ها و تهديدهاي پيش روي منابع آب استان از ديدگاه 43 نفر از كارشناسان امور آب استان و اساتيد دانشگاه از طريق پرسشنامه شناسايي شد. به منظور انتخاب نمونه آماري از روش نمونه گيري غيراحتمالي و هدفمند استفاده گرديد. جهت انتخاب هدفمند نمونه ها نيز از نمونه گيري گلوله برفي استفاده شد. در اين مطالعه مدل SWOT جهت تجزيه و تحليل نقاط قوت، ضعف، فرصت ها و تهديدها استفاده گرديد و ماتريس IEF و EFE تشكيل و تدوين استراتژي ها انجام گرفت. نتايج حاصل از ماتريس هاي ارزيابي عوامل داخلي و خارجي نشان داد كه با توجه به  امتياز نهايي كلي بدست آمده براي عوامل داخلي و خارجي، راهبرد استراتژيك  مديريت پايدار منابع آب كشاورزي استان آذربايجان شرقي، راهبرد انطباقي يا بازنگري مي باشد.