عوامل موثر بر تغيير كاربري اراضي كشاورزي در شهرستان تبريز

يكي از مهم‌ترين قدم ها به سمت توسعه پايدار حفاظت از تماميت اراضي كشاورزي است. ساليانه بخشي از بهترين اراضي كشاورزي كشور به دلايل متعدد تغيير كاربري يافته و به مصارف غير كشاورزي تبديل مي گردند و خروج اين گونه اراضي از مسير توليد زراعي و باغي لطمات جبران ناپذيري را ايجاد مي نمايد. بدين منظور در اين مطالعه عوامل مؤثر بر تغيير كاربري اراضي كشاورزي در شهرستان تبريز كه تغيير در سطح وسيعي در آن انجام گرفته است، بررسي مي شود. داده هاي لازم براي انجام اين تحقيق از طريق طراحي و تكميل حضوري پرسشنامه توسط 200 نفر از كشاورزان از روستاهاي شهرستان تبريز و در سال زراعي 93-92 به دست آمد. در اين مطالعه، ابتدا به اولويت بندي عوامل مؤثر بر تغيير كاربري اراضي از ديدگاه كشاورزان منطقه بر اساس معيار ضريب تغييرات  پرداخته شد، سپس براي بررسي عوامل مؤثر بر تغيير كاربري اراضي كشاورزي از مدل رگرسيون لاجيت استفاده گرديد. نتايج نشان داد حدود 107 نفر از پاسخ گويان اقدام به تغيير كاربري اراضي خود نمودند. بر اساس نتايج مدل رگرسيوني لاجيت عوامل سن، شغل اصلي كشاورزي، تجربه كار كشاورزي، مرغوبيت و حاصلخيزي اراضي كشاورزي، داشتن شغل دامداري علاوه بر زراعت و باغداري و نگرش كشاورزان نسبت به حفظ اراضي كشاورزي اثر منفي و معنادار، همچنين متغيرهاي سطح تحصيلات و درآمد كل سالانه كشاورزان، مساحت كل اراضي تحت مالكيت و ديمي بودن اراضي اثر مثبت معناداري را بر احتمال تغيير كاربري اراضي داشتند.