ارزيابي درصد ميوه‌بندي و وضعيت سازگاري گرده‌افشاني در ارقام مختلف زردآلو

خود ناسازگاري در درختان زردآلو (Prunus armeniaca L.) و نياز به گرده افشاني با ساير ارقام به ناپايداري در عملكرد درخت و عدم دستيابي به محصول تجاري منجر مي شود. اطمينان از نتيجه گرده افشاني و توليد محصول پايدار در ارقام جديد نيازمند مطالعه سازگاري دانه گرده بين ارقام مختلف مي باشد. در اين تحقيق، درصد ميوه بندي نهايي ژنوتيپ هاي اميدبخش زردآلو پس از گرده افشاني كنترل شده در شرايط مزرعه اي طي دو سال متوالي مورد مطالعه قرار گرفت. همچنين سازگاري آنها با استفاده از رديابي لوله گرده درون مادگي به كمك ميكروسكوپ فلئورسنت ارزيابي گرديد. وجود حداقل يك لوله گرده در حال رشد درون تخمدان 96 ساعت پس از گرده افشاني نشانه سازگاري و توقف رشد لوله گرده درون خامه نشانه ناسازگاري ژنوتيپ هاي گرده زا و گرده گيرنده منظور شد. بر اساس نتايج اين تحقيق، ژنوتيپ هاي گرده زاي GER، Aybatan، HB190، NM177 و KOSH269 با ژنوتيپ هاي گرده گيرنده از سازگاري دانه گرده برخوردار بودند. با اين حال، بيشترين درصد ميوه بندي نهايي در رقم Ordoubad90 با استفاده از دانه گرده ژنوتيپ هاي NM177 و Aybatan، بيشترين درصد ميوه بندي نهايي در ژنوتيپ هاي ASG و AD503 با استفاده از دانه گرده ژنوتيپ هاي Aybatan و GER و نهايتا بيشترين درصد ميوه بندي نهايي در ژنوتيپ AD740 با استفاده از دانه گرده ژنوتيپ هاي NM177 ، Aybatan و GER به دست آمد. در ميان ژنوتيپ هاي گرده گيرنده، ژنوتيپ AD503 داراي پتانسيل باروري بيشتر (47% ميوه بندي) و رقم Ordoubad90 داراي پتانسيل باروري كمتري (23% ميوه بندي) بودند. همچنين، مشاهدات ميكروسكوپي نتايج حاصل از ارزيابي ميوه بندي نهايي پس از گرده افشاني كنترل شده در باغ را تاييد نمود.