اثر تراكم گياه پوششي ماش (Vigna radiata L.) بر عملكرد و اجزاي عملكرد و كنترل علف‏هاي هرز كنجد (Sesamum indicum L.)

به منظور بررسي تاثير تراكم گياه پوششي ماش در سركوب علف‏هاي هرز و عملكرد كنجد، آزمايشي در سال 1394 در مزرعه پژوهشي دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي ساري در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار انجام شد. تيمارهاي آزمايش شامل سه سطح تراكم 5، 10 و 15 بوته در متر مربع گياه پوششي ماش و دو شاهد بدون گياه پوششي ماش در شرايط عاري و آلوده به علف‌هاي هرز بودند. نتايج آناليز واريانس نشان داد كه  تيمارهاي مورد بررسي تاثير معني‌داري روي زيست توده ماش، تراكم و زيست توده كل علف‌هاي هرز و تمامي صفات بررسي شده كنجد بجز وزن هزار دانه و شاخص برداشت داشت. زيست توده ماش روند افزايش غيرخطي با افزايش تراكم داشت و بالاترين مقدار زيست توده (648 گرم در متر مربع) در تراكم‏ 15 بوته در مربع آن بدست آمد. مقايسه ميانگين ها نشان داد كه زيست توده كل علف‏هاي هرز در تراكم‏هاي 5، 10 و 15 بوته در متر مربع ماش نسبت به شاهد بدون گياه پوششي در شرايط آلوده به علف‌هاي هرز، به‌ترتيب 84، 89 و 90 درصد كاهش يافت. در شرايط بدون گياه پوششي ماش، تداخل علف‏هاي هرز باعث كاهش 57 درصدي عملكرد دانه كنجد شدند. عملكرد دانه در تيمارهاي 5، 10 و 15 بوته در متر مربع ماش نسبت به تيمار شاهد بدون گياه پوششي در شرايط تداخل علف‏هرز 56، 81 و 97 درصد افزايش يافت. بيشترين مقدار محاسبه شده شاخص گياه پوششي علف هرز (3.54) در تيمار تراكم 15 بوته در متر مربع ماش بدست آمد كه از نظر كارآيي كنترل علف‌هاي هرز در طبقه كنترل كافي قرار گرفت. در راستاي اهداف كشاورزي پايدار با كاربرد گياه پوششي ماش در زراعت كنجد مي‌توان ضمن مديريت علف‌هاي هرز به عملكرد مطلوبي نايل شد.