تبيين عوامل مؤثر بر امكان بكارگيري انرژي خورشيدي در بخش كشاورزي از ديدگاه كارشناسان جهاد كشاورزي (مطالعه موردي: شهرستان مراغه)

اين پژوهش با هدف بررسي الزامات موثر در امكان بكارگيري انرژي خورشيدي در بخش كشاورزي از ديدگاه كارشناسان كشاورزي شهرستان مراغه درجهت حفاظت از محيط زيست و توسعه پايدار كشاورزي به عنوان يكي از ابعاد پايداري انجام گرفت. تحقيق حاضر از نظر هدف كاربردي و از نظر نحوه جمع آوري داده ها غيرآزمايشي است. جامعه آماري تحقيق شامل تمام كارشناسان سازمان جهاد كشاورزي شهرستان مراغه بود (N=40). روايي پرسشنامه با توجه به نظرات اساتيد ترويج و آموزش كشاورزي تاييد و پايايي آن نيز توسط ضريب آلفاي كرونباخ محاسبه گرديد. متغير وابسته در تحقيق حاضر شامل امكان بكارگيري انرژي  خورشيدي در بخش كشاورزي و متغيرهاي مستقل اين تحقيق نيز شامل ويژگي هاي شخصي و حرفه اي كارشناسان و الزامات اطلاعاتي حمايتي، سياستي، فناوري هزينه اي، نگرشي، روانشناختي، حمايتي و آموزشي بودند. تجزيه و تحليل داده ها در سطح توصيفي (درصد، ميانگين، انحراف معيار و ضريب تغييرات) و استنباطي (همبستگي و رگرسيون) انجام شد. نتايج تحقيق نشان داد كه بين سابقه كار، الزامات اطلاعاتي، سياستي، آموزشي، فناوري هزينه اي، نگرشي، روانشناختي و حمايتي با امكان بكارگيري انرژي خورشيدي در بخش كشاورزي رابطه مثبت و معني داري وجود دارد. نتايج رگرسيون چندگانه به روش توام نشان داد كه متغيرهاي الزامات اطلاعاتي، سياستي، آموزشي، فناوري هزينه اي، نگرشي، روانشناختي و حمايتي نقش مثبتي در امكان بكارگيري انرژي خورشيدي در بخش كشاورزي دارند و حدود 66 درصد از تغييرات متغير وابسته را تبيين مي نمايند. با توجه به نتايج تحقيق پيشنهاد مي شود دولت با اتخاذ سياست ها، قوانين مناسب و منابع مالي تعريف شده، ارائه تسهيلات ويژه و وام هاي كم بهره از پروژه هاي انرژي تجديدپذير در مناطق روستايي و بخش كشاورزي حمايت نمايد.