بررسي تاثير تغييرات منطقه اي برافرازش بر شاخص هاي ژئومورفيك: مطالعه موردي كمپلكس ميشو در شمال باختر ايران

كمپلكس ميشو در شمال باختر ايران به‌صورت برجستگي شاخصي مي باشد كه توسط گسل هاي فعال شناخته‌شده-اي محدود شده است. آرايش فضايي اين گسل ها سبب برافرازش منطقه و برونزد سازند كهر به سن پركامبرين در مركز اين كمپلكس شده است. بررسي شاخص هاي پروفيل هاي طولي رودخانه، مورفولوژي جبهه كوهستان، مورفولوژي دره ها و داده هاي ترموكرونومتري حوضه نشان مي دهد كه ميزان نرخ برافرازش در راستاي باختر به خاور و شمال به جنوب كاهش مي يابد. نمودارهاي هيپسومتري كه براي دامنه شمالي و جنوبي تهيه شده است، نشان مي دهند كه دامنه شمالي نسبت به دامنه جنوبي در حالت ناپايدار تري قرار دارد. همچنين مقايسه منحني توپوگرافي همگن شده كمينه و بيشينه در سه مقطع باختر، مركزي و خاور ميشو مشخص كرد كه بيشترين اختلاف در مقطع باختري ميشو است كه دلالت بر نرخ بالاي برافرازش در اين بخش دارد. داده هاي زمين دماسنجي آغاز فرايش سريع از حدود 21 تا 22 ميليون سال (ميوسن) پيشنهاد مي كند. نرخ برافرازش 16/0 تا 24/0 Km/Ma قابل انتظار مي باشد. مقايسه نتايج نمونه هاي برگرفته از باختر و خاور منطقه نشان از كاهش فرايش از باختر به خاور دارد كه با نتايج داده هاي ساختاري و وضعيت چينه شناسي منطقه و يافته هاي مورفولوژيكي مطابقت دارد.