برتري روش خوشه‌بندي C- ميانگين فازي در بيان توزيع رخساره‌هاي هيدروشيمي آب زيرزميني دشت ورامين

در پژوهش حاضر، خوشه‌بندي مجموعه‌اي از داده‌هاي هيدروشيمي دشت ورامين با استفاده از روش‌هاي خوشه‌بندي C- ميانگين فازي (FCM) و تحليل خوشه سلسله مراتبي (HCA) انجام شده و كاربرد آن‌ها در تغييرات رخساره‌هاي هيدروشيمي بحث گرديد. نمونه‌هاي آب زيرزميني با استفاده از بهينه كردن تعداد خوشه و درجه فازي شدگي با استفاده از روش C- ميانگين فازي به سه گروه طبقه‌بندي شدند. از داده‌هاي آب زيرزميني ۹۰ نمونه چاه عميق و نيمه عميق و ۹ متغير هيدروشيمي منطقه موردمطالعه استفاده شد. نتايج اين دو روش، مراكز خوشه را توليد مي‌كند كه در تشخيص فرايندهاي فيزيكي و شيميايي تغييرات هيدروشيمي منطقه موردمطالعه مؤثر است. در روش FCM تعداد خوشه بهينه توسط توابع بهينه‌يابي تعيين مي‌شود اما در روش HCA براساس تجربه كاربر و سعي و خطا تعيين مي‌شود. روش FCM روشي مناسب در تحليل داده اكتشافي در بيان توزيع رخساره‌هاي هيدروشيمي است و زماني­كه خوشه‌هاي پيوسته يا داراي هم­پوشاني وجود دارند، ابزار بهتري نسبت به HCA براي خوشه‌بندي است. با ترسيم خطوط تراز مقدار عضويت هر خوشه كه بر روي نقشه به‌صورت مكاني و پيوسته نشان داده شده، خوشه‌هاي نمونه‌هاي آب زيرزميني به‌خوبي مشخص‌شده است. نتايج نشان داد؛ روش FCM در تحليل داده‌هاي مرزي، نسبت به روش HCA كه تغييراتي واضح و ناگهاني دارد؛ تواناتر است.