رابطه دياژنز، شكستگي، توزيع تخلخل ماتريكس و توليد چاه‌ها در مخزن بنگستان اهواز

مخزن بنگستان ميدان اهواز متشكل از سازندهاي ايلام و سروك با ضخامت تقريبي ۱۰۰۰ متر در دوره كرتاسه بالايي در شرايط تكتونيكي و رسوبي متفاوت رسوب‌گذاري كرده است و متشكل از ۴ زون مخزني (C-E-G-I) مي باشد، كه توسط زون‌هاي متراكم و ناتروا (A, B, D, F, H) جدا شده اند. اين مخزن تكراري از رخساره هاي رسوبي پشته هاي سدي بوده، كه به سمت محيط لاگون (D-H-C3) تغيير رخساره مي دهد، به استثناي جوان‌ترين سكانس كه رفتاري عميق شونده را نشان مي دهد. رسوب‌گذاري در رخساره هاي پشته هاي سدي تغييرات فراوان رسوبي را در جهت عمودي و افقي در زون‌هاي I-G-E-F-C3 نشان مي دهد، كه اثر اين تغييرات در گستره مخزن ديده مي شود. همچنين اثرات گسل‌هاي قديمي با روند تقريبا شمالي-جنوبي در گستره مخزن بنگستان باعث تغيير در جغرافياي قديمي حوضه شده، كه نقش موثري را در تغييرات دياژنتيك، جايگاه رسوب‌گذاري و در نهايت عملكرد مخزن متعارف و شكسته شده دارد. تخلخل ماتريكس در زون هاي (I-G-E-C3) متاثر از فابريك مي باشد. بنابراين رخساره هاي گرينستون و پكستون كيفيت مخزني بهتري نسبت به وكستون و مادستون دارد. دياژنز و آب‌هاي متئوريك بر سطوح رخنمون يافته در بالاي هر سيكل تاثير گذاشته است و بهترين كيفيت مخزني در رخساره‌هاي گرينستون و پكستون كه تاثيرات آب‌هاي متئوريك را تجربه كرده‌اند، وجود دارد. لذا رخنمون رخساره هاي مخزني در بالاي هر سيكل در مخزن بنگستان اهواز و تحت تاثير قرار گرفتن آن توسط آب‌هاي متئوريك نقش اساسي در توليد از مخزن بازي‌ مي كند. اما در زون C1 مخزن بنگستان اهواز كه حاوي رخساره اي از جنس آهك گل‌سفيدي مي باشد، پديده غالب انحلال و دياژنز متئوريكي است كه باعث افزايش تخلخل و عدم افزايش تراوايي گرديده است. لذا رفتار دياژنزي متفاوت در مقايسه با زون‌هاي ديگر مخزني بنگستان اهواز دارد. از طرفي شكستگي ها از مركز به سمت شرق مخزن بنگستان و عمدتا در زون‌هاي E-F-G توسعه‌يافته است. وجود شكستگي هاي باز توسط داده-هاي هرزروي، آناليز ساختماني-رسوبي و ديناميك مخزن تاييد شده است. افزايش هرزروي گل حفاري در بعضي از نواحي زون‌هاي متراكم (D-F-H) مي تواند شاهدي بر ارتباط عمودي دو مخزن و عدم وجود سد رسوبي در آن نواحي باشد.