ارزيابي تاثيرات ناشي از فعاليت فرودگاه‌ها در چهارچوب مفاهيم توسعه پايدار

توسعه پايدار به معني توسعه و پيشرفت نسل حاضر با حفظ منابع براي توسعه نسل آينده است. توسعه پايدار يك مفهوم پيچيده است كه جنبه‌هاي مختلفي را در بر مي‌گيرد. در پايداري، سه جنبه اقتصادي، زيست‌ محيطي و اجتماعي با هم به‌طور كامل در تعامل هستند و اغلب محققان در قالب اين سه جنبه اصلي(زيست‌محيطي، اجتماعي و اقتصادي)، پايداري را بررسي مي‌كنند. توسعه پايدار بايد رشد اجتماعي را كه در آن نيازهاي همه افراد برآورده ‌شده، فراهم آورد، حفاظت موثري از محيط زيست به عمل آورده و در مصرف منابع طبيعي با دقت عمل كند و اين توسعه بايد رشد پايدار اقتصادي و رونق اقتصادي را به همراه داشته باشد. صنعت حمل‌ونقل هوايي و فرودگاه‌ها نقش غيرقابل انكاري در توسعه پايدار اجتماعي، اقتصادي و زيست‌محيطي نواحي پيرامون خود دارند. اين اثرات تنها محدود به تاثيرات ناشي از عملكرد فرودگاه‌ها بر نواحي همسايه خود نبوده بلكه مي‌تواند ناحيه وسيع‌تري را با جذب سرمايه گذاري‌ها، ايجاد دسترسي و ايجاد ناحيه مناسب براي راه اندازي كسب و كارهاي جديد تحت تاثير قرار دهد. فرودگاه‌ها يكي از مهم‌ترين عناصر صنعت حمل‌ونقل هوايي هستند. بنابراين بررسي اثرات اقتصادي، اجتماعي و زيست‌محيطي ناشي از فعاليت آن‌ها براي ايجاد دركي عميق و برنامه‌ريزي براي آينده، بسيار ضروري و مهم است. در اين پژوهش، چهارچوب مشخصي براي بررسي تاثيرات ناشي از عملكرد فرودگاه‌ها در قالب مفاهيم توسعه پايدار ارائه شده است.