تحليل حساسيت مشخصات ترافيكي در مقابل تغييرات حجم براي چراغ‌راهنمايي عادي و هوشمند (مطالعه موردي: خيابان ماهان شهر كرج)

استفاده بهينه از زمان و جلوگيري از اتلاف آن همواره يكي از چالش هاي بزرگ جوامع انساني است. معمولاً زمان تأخير و زمان توقف در تقاطع‌ها بخش قابل‌توجهي از زمان سفر را تشكيل مي دهد. در بين راهكارهاي كاهش اتلاف زمان در تقاطع‌ها، استفاده از چراغ‌راهنمايي هوشمند همواره موردتوجه مهندسان ترافيك بوده است. ازاين‌رو در اين پژوهش تحليل حساسيت مشخصات جريان ترافيك در مقابل تغييرات حجم ترافيك براي دو حالت چراغ راهنمايي عادي و چراغ راهنمايي هوشمند، موردبررسي قرار مي‌گيرد. بدين منظور از داده هاي ترافيكي برداشت‌شده در دو نوبت عصر و ظهر خيابان ماهان شهر كرج استفاده مي گردد. براي تحليل حساسيت رفتار چراغ‌ها در برابر تغييرات حجم ترافيك، خيابان ماهان با احجام ترافيك مختلف در دو حالت چراغ‌راهنمايي عادي و چراغ‌راهنمايي هوشمند شبيه‌سازي مي‌گردد. نتايج شبيه سازي نشان مي دهد هوشمند سازي چراغ راهنمايي به‌طور ميانگين باعث كاهش زمان سفر به ميزان 16 درصد، كاهش 24.5 درصدي زمان تأخير، كاهش زمان توقف به‌اندازه 28.9 درصد، كاهش چگالي به‌اندازه 15.5 درصد و كاهش 14.6 درصدي زمان سفر كل مي گردد. همچنين نتايج حاكي از آن است كه هوشمند سازي چراغ‌راهنمايي تأثير چنداني (كمتر از 5 درصد) بر جريان ندارد. همچنين نتايج حاكي از آن است كه هوشمند سازي چراغ راهنمايي به‌طور ميانگين منجر به افزايش سرعت هارمونيك به ميزان 22.6 درصد مي گردد. درنهايت با توجه به تحليل حساسيت مشخص مي‌گردد تغييرات مشخصات ترافيكي براي چراغ راهنمايي عادي در مقابل تغييرات حجم ترافيك به‌صورت يك خط است درحالي‌كه تغييرات مشخصات ترافيكي براي چراغ‌راهنمايي هوشمند متشكل از دو خط با شيب هاي متفاوت است. اين شكست كه در حجم 105 درصد حجم ترافيك شمارش‌شده بيشينه رخ‌داده، حاكي از حساسيت بيشتر رفتار چراغ‌راهنمايي هوشمند نسبت به چراغ‌راهنمايي عادي، به حجم ترافيك شمارش‌شده بيشينه (حجم مورداستفاده براي طراحي چراغ‌راهنمايي) است.