بررسي ميزان رضايت‌مندي شهروندان شهر اصفهان از شبكه حمل ونقل عمومي و عوامل موثر بر آن (مطالعه موردي: شهروندان مناطق 1 و3 و5 و6 و8 )

روند روبه رشد جمعيت دركلان شهر اصفهان وگسترش فعاليت هاي اجتماعي وهمچنين تمايل شهروندان به استفاده ازوسايل حمل ونقل شخصي باعث تراكم ترافيك وهمچنين افزايش آلودگي هوا شده است . در راستاي موضوع فوقهدف اين پژوهش بررسي ميزان رضايت مندي شهروندان اصفهان از شبكه حمل ونقل عمومي است. روش تحقيق ، پيمايشي از نوع همبستگي است جامعه آماري پژوهش كليه شهرومندان ساكن در مناطق 1،3،5،6،7،8 اصفهان در سال 1396 مي باشند. داده هاي مورد نياز با استفاده از پرسش نامه محقق ساخته جمع آوري گرديده و پنج شاخص دسترسي ،آسايش ، امنيت ، سرعت و هزينه سفر  مورد بررسي قرار گرفته و با استفاده از مدل رگرسيون ، تحليل مسيرو آزمون T ، ضريب هبستگي پيرسون و باكاربرد نرم افزار SPSS  تجزيه و تحليل انجام شده است . نتايج تحقيق مشخص مي كند از ديدگاه شهروندان شبكه اتوبوس راني بهترين  سرويس دهي در زمانهاي اوج سفر را داشته ، همچنين  جانمايي ايستگاه هاي شبكه اتوبوس راني مناسب است . بهترين كيفيت و ميزان سرويس دهي در ساعات اوليه شب متعلق به شبكه تاكسيراني است و شبكه مترو در ميان ساير وسايل حمل نقل عمومي بهترين كيفيت سرويس دهي را داشته است. ولي ميزان استفاده شهروندان از  اين وسيله بسيار پايين است و بين متغيرهاي دسترسي، آسايش امنيت ، سرعت و هزينه سفر با رضايت مندي از شبكه حمل و نقل عمومي رابطه معنا داري وجود دارد و متغيير امنيت و ايمني سفر با رضايتمندي از شبكه حمل و نقل عمومي رابطه معنا داري نشان نمي دهد.