توسعه مدل رياضي كاسه نشست روسازي و تعيين فاصله بهينه ژئوفن‌‌هاي دستگاه افت‌وخيز سنج ضربه‌اي (FWD)

هدف از انجام اين تحقيق، ارائه يك مدلي رياضي به‌منظور مدل‌سازي پيوسته كاسه نشست روسازي با استفاده از داده‌هاي افت‌وخيز سطح روسازي و تعيين موقعيت بهينه افت‌وخيز سنج‌هاي مربوط به دستگاه افت‌وخيز سنج ضربه‌اي است. براي اين منظور10000 مقطع روسازي انعطاف‌پذير مختلف با استفاده از نظريه ارتجاعي چندلايه‌اي تحليل و سپس پايگاه داده مربوط به افت‌وخيزها در نه فاصله شعاعي مختلف براي مقاطع مختلف روسازي ايجاد شد. نتايج نشان مي‌دهد كه ضريب رگرسيون مربوط به برازشمعادله پيشنهاديبه كاسهنشستدر كليه موارد بيش از 0.99 است كه نشان‌دهنده برازش بسيار خوب معادله پيشنهادي به كاسه نشست روسازي است. به‌منظور تعيين بهترين فاصله شعاعي جهت قرار دادن ژئوفن‌‌ها، تمامي سناريوهاي مربوط به انتخاب 4، 5، 6 و 7 ژئوفن‌ از 9 ژئوفن‌ بررسي شد و در هر مورد، 5 سناريوي برتر انتخاب گرديد. نتايج اين تحقيق نشان داد كه بهترين فاصله شعاعي براي 6 ژئوفن‌ برابر 1830-1220-915-457-203-0 ميلي متر و بهترين فاصله شعاعي براي 7 ژئوفن‌ برابر 1830-1220-915-457-305-203-0 ميلي متر است.