بررسي كارآمدي طرح‌هاي ترافيكي اعمال‌شده با استفاده از شبكه عصبي در محيط GIS (مطالعه موردي شهرستان سنندج)

شهرها براي جوابگويي به تقاضاي فزاينده ترافيك خودروي شخصي، ترافيك تجاري، حمل‌ونقل عمومي و دسترسي به كاربري هاي اطراف و همچنين پاركينگ سيستم مديريت ترافيك شهري نيازمند بهره گيري از سياست هاي كنترل ترافيك مي باشد، ارايه طرح ها و سياست هايي نظير يك‌طرفه كردن معابر، طرح زوج و فرد، ايجاد خطوط ويژه و تعريض معابر ازجمله سياست هايي است كه در راستاي مديريت تقاضاي سفرهاي شهري توسط مديريت شهري اعمال مي شود. شهر سنندج به دليل تراكم بالاي ترافيك در بخش مركزي خود اقدام به تدوين و اعمال سياست هاي ترافيكي مختلفي نموده است؛ تحقيق حاضر نيز ارزيابي ميزان تأثيرگذاري اعمال سياست هاي فوق در ابعاد مختلفي نظير كاهش ترافيك، كاهش تصادفات، طول و زمان سفر و همچنين ميزان مصرف انرژي مي باشد. تحقيق حاضر ازنظر نوع و ماهيت در حوزه تحقيقات كاربردي جايي مي گيرد و ازنظر روش شناسي نيز در حوزه تحقيقات توصيفي_تحليلي قرار دارد. جامعه ي آمار تحقيق را ميزان تصادفات و حجم ترافيك معابر داراي سياست ترافيكي تشكيل مي دهند. بخشي از آمار و اطلاعات موردنياز از پليس راهنمايي و رانندگي شهرستان سنندج و شهرداري اين شهر اخذ گرديد بخش ديگري نيز از طريق برداشت هاي ميداني انجام پذيرفت. در تجزيه‌وتحليل اطلاعات نيز از سامانه اطلاعات جغرافيايي (GIS) و مدل تحليل شبكه عصبي بهره گرفته شد. نتايج تحقيق نشان مي دهد اعمال سياست هاي ترافيكي سبب افزايش 6250 متري طول مسير طي شده و همچنين افزايش 0.5 ليتري مصرف بنزين خودروها در بخش مركزي شهر سنندج گرديده است. نتايج همچنين نشان مي دهد علي رغم تأثيرگذاري سياست هاي اعمال‌شده ترافيكي بر حجم ترافيك اما به دليل افزايش ضريب خودروي شخصي اين تأثيرگذاري بسيار ناچيز جلو مي نمايد. بنابراين بيشترين تأثير اعمال سياست هاي ترافيكي روان‌سازي ترافيك در بخش مركزي شهر سنندج مي باشد كه هدف اصلي اين سياست ها نيز همين موضوع بوده است.