تحليل فضايي بارش استان مازندران

هدف از اين پژوهش آشكارسازي وجود و يا عدم وجود روند در بارش نسبت به ارتفاع و شناسايي رفتار محلي بارش استان مازندارن است. بدين منظور از داده هاي بارش 32 ايستگاه (سازمان هواشناسي و وزارت نيرو)، طي دوره آماري 1988-2010 استفاده گرديد. براي بدست آوردن روند بارش از روش تحليل رگرسيوني استفاده شد و براي شناسايي رفتار محلي بارش، روش آمارفضايي مورد استفاده قرار گرفت.روند بارش استان براساس با 11 مدل مورد برازش قرار گرفت و دو مدل رگرسيون توان تعديل شده و رگرسيون درجه سوم بهترين مدل شناخته شد.كه به ترتيب داراي كمترين خطاي استاندارد 264.23 و264.48 و داراي ضريب همبستگي 0.62- 0.63مي باشد.نتايج بدست آمده از رفتار بارش ، بر وجود روند در محدوده مورد مطالعه تاكيد دارد.نتايج تحليل فضايي بارش استان نشان دهنده اين است كه بارش در استان مازندران داراي الگوي خوشه اي با ارزش بالا مي باشد. براساس روش موران محلي و لكه هاي داغ ، سواحل غربي تا ارتفاع 700 متري داراي نمره مثبت و خوشه هاي با ارزش بالا، در سطح اطمينان 99 درصد است. اين محدوده 15 درصد از كل استان را شامل مي شود. محدوده ارتفاعات جنوبي نيز نمره z منفي و خوشه هاي با ارزش پايين با سطح اطمينان 99 درصد را نشان مي دهد. اين محدوده نيز در حدود 20 درصد از كل استان را شامل مي شود. حدود 65 درصد از مساحت استان نيز عدم وجود روند معني داري را نشان مي دهد. نتايج رگرسيون موزون جغرافيايي به خوبي نشان دهند اين موضوع است كه بارش استان و ارتفاع داراي رابطه معناداري مي باشد.كه خود اين موضوع رفتار بارش استان از غرب به شرق درخصوص رفتار بارش و راتفاع را بازگو مي كند.