بررسي علل افت آبهاي زيرزميني دشت نورآباد ممسني با تأكيد بر نقش فعاليت هاي تكتونيكي و بهره برداري از منابع آب زيرزميني

هدف از انجام اين مطالعه بررسي علل افت آبهاي زيرزميني بر اثر فعاليت هاي تكتونيكي ، برداشت هاي بي رويه و خشكسالي هاي اخير در چارچوب نظريه ژئودوآليته مي باشد. بدين منظور و با هدف ارزيابي فعاليت هاي تكتونيكي منطقه، از برخي شاخص هاي ژئومورفيك از جمله شاخص ها(BS)، (AF) ، (T)، (J) ، (Hi)، (VF)، (S) ، (SL) ، (Delta) ، (Iat) و نقشه هاي هم عمق و هم افت حوضه استفاده شده است. بررسي هاي انجام شده نشان مي دهد كه ميزان بارش در سال 82 نسبت به سال88، 310 ميليمتر كاهش و به تبع آن تعداد چاه ها 217حلقه افزايش يافته و ميزان برداشت از سطح چاه ها نيز 58298659 ميليون متر مكعب بر ساعت كاهش يافته است. همچنين ميزان متوسط عمق چاه ها 10 متر افزايش يافته به طوري كه بيشترين ميزان افت مربوط به چاه خومه زار درحدود 26 متر واقع در بخش جنوبي حوضه است كه اين شواهد نشان مي دهد در محدوده آبخوان علاوه بر نقش تكتونيك در بازه طولاني مدت، نقش فعاليت هاي انساني و خشكسالي ها هم مي توانند جزء عوامل مؤثر در افت آب زيرزميني و توسعه ژئودواليتي در سطح دشت به شمار آيند.