پيش بيني درماندگي روان شناختي بر اساس تنظيم شناختي هيجان و راهبردهاي انطباقي در مادران كودكان مبتلا به تالاسمي

زمينه و هدف: تالاسمي يك بيماري مزمن دوران كودكي است و مي تواند بر سلامت رواني و كيفيت زندگي كودكان و خانواده هاي آنها تأثير منفي بگذارد. اين مطالعه با هدف پيش بيني درماندگي روان شناختي بر اساس تنظيم شناختي هيجان و راهبردهاي انطباقي در مادران كودكان مبتلابه تالاسمي انجام شد. روش: اين مطالعه به روش توصيفي و از نوع همبستگي بود. جامعه آماري پژوهش حاضر مادران كودكان مبتلابه تالاسمي شهر تهران بود كه از بين آنها 250 نفر به صورت نمونه گيري در دسترس به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شده اند. داده ها با استفاده از پرسشنامه درماندگي روان شناختي (لويبوند و لويبوند، 1995)، پرسشنامه تنظيم شناختي هيجان ) گارنفسگي، كرايج و اسپينهاون، ،(2001، و پرسشنامه راهبردهاي مقابله اي (لازاروس، 1974) جمع آوري شد. نتايج با استفاده از آزمون هاي همبستگي پيرسون و رگرسيون چند متغيره، تجزيه وتحليل شد. يافته ها: نتايج تحليل داده ها حاكي از تأثير مثبت و معنادار راهبردهاي تنظيم هيجان منفي بر اضطراب (0/14) و تأثير منفي و معنادار راهبردهاي تنظيم هيجان مثبت بر افسردگي (0/25) و اضطراب (0/23) بود. همچنين راهبردهاي انطباقي نيز بر درماندگي روان شناختي مؤثر بودند. تأثير راهبرد هيجان مدار بر اضطراب (0/23) و بر تنيدگي (0/19)، مثبت و معنادار، و تأثير راهبرد انطباقي مسئله مدار بر افسردگي (0/18) و تنيدگي (0/23)، منفي و معنادار، بود (0/01 p). نتيجه گيري: بر اساس نتايج مطالعه حاضر، آموزش راهبردهاي تنظيم شناختي هيجان و راهبردهاي انطباقي بر درماندگي روان شناختي مادران كودكان مبتلابه تالاسمي تأثير داشت؛ استلزامات نتييجه به دست آمده در مقاله مورد بحث و تبيين قرار گرفته است.