اثرات اوره آهسته ‎رهش و ملاس، بر عملكرد رشد، قابليت هضم، تخمير شكمبه‌اي و صفات لاشه گوسفندان پرواري

هدف از انجام اين آزمايش بررسي اثرات اوره آهسته رهش (با نام تجاري نيتروزا) در مقايسه با اوره معمولي، با يا بدون افزودن ملاس، بر عملكرد، خصوصيات لاشه، تخمير شكمبه‌اي و فراسنجه‌هاي خوني بره‌هاي پرواري بود. آزمايش در قالب طرح كاملاً تصادفي با 5 تيمار شامل كنترل، دو منبع نيتروژن غير پروتييني اوره معمولي (1.6 درصد) و اوره آهسته رهش (1.8 درصد) با يا بدون ملاس (صفر و 20 درصد) و 7 تكرار با استفاده از 35 راس بره نر عربي، به مدت 105 روز انجام شد. جايگزيني اوره معمولي با اوره آهسته رهش و نيز افزودن ملاس به جير‌ه، در مقايسه با گروه كنترل، موجب ايجاد تغيير در افزايش وزن روزانه، ضريب تبديل خوراك، وزن نهايي پروار، صفات و وزن قطعات لاشه، فراسنجه‌هاي رنگ سنجي گوشت و قابليت هضم‌ مواد مغذي نشد. در جيره‌هاي حاوي اوره غلظت پروپيونات و نيتروژن آمونياكي شكمبه، نسبت به جيره كنترل، بالاتر بود. افزودن ملاس به جيره موجب افزايش غلظت بوتيرات و كل اسيدهاي چرب فرار شكمبه نسبت به جيره كنترل شد. در تيمار ‌كنترل، pH شكمبه نسبت به تيمار‌هاي حاوي منابع نيتروژن غير پروتييني پايين‌تر بود. همراه شدن ملاس با اوره، باعث كاهش نيتروژن اوره‌اي خون شد. در كل نتايج آزمايش نشان داد كه اگرچه جايگزيني اوره معمولي با اوره آهسته رهش و نيز همراه شدن ملاس با آن، در جيره‌هاي پُركنسانتره برخي فراسنجه‌هاي تخميري شكمبه و متابوليت‌هاي خوني را تحت تاثير قرار داد ولي اين تغييرات به اندازه‌اي نبود كه بتواند بهبودي در عملكرد پروار و قابليت هضم مواد مغذي ايجاد نمايد.