طراحي الگوي شايستگي‌هاي برنامه درسي كارآفرين ‌محور در رشته علوم تربيتي

مقاله حاضر با هدف طراحي الگوي شايستگي هاي برنامه درسي كارآفرين محور در مورد فارغ‌التحصيلان رشته علوم تربيتي تدوين شده‌است. اين تحقيق از نوع تحقيقات آميخته و كاربردي مي‌باشد و جامعه آماري تحقيق را اساتيد حوزه كارآفريني و فعالان بخش كارآفريني و دانشجويان رشته علوم تربيتي در سطح شهر تهران تشكيل مي‌دهند كه از كل جامعه، در بخش كيفي 23 نفر از اساتيد و كارآفرينان و فارغ‌التحصيلان رشته علوم تربيتي براي نمونه با روش نمونه‌گيري هدفمند انتخاب شدند و در بخش كمي، 125 نفر از  اساتيد و كارآفرينان و فارغ‌التحصيلان رشته علوم تربيتي با استفاده از جدول مورگان به روش نمونه‌گيري در دسترس، به عنوان نمونه انتخاب شده‌اند. نتايج تحليل عاملي نشان داد كه در اين پژوهش، متغيرهاي سياست‌گذاري و مديريت حرفه‌اي كسب‌وكار آموزشي و يادگيري، مديريت فناوري اطلاعات، تصميم‌گيري و حل مسئله،  تعاملات و ارتباطات مؤثر ، مديريت و رهبري و مديريت يادگيري و توسعه منابع انساني اثر مستقيم و مثبت معناداري بر ساختار برنامه درسي مبتني بر كارآفريني در رشته علوم تربيتي دارد.