بررسي وضعيت و مديريت منگنز متناسب با مراحل رشد و تأثير آن بر عملكرد و كيفيت مركبات شرق مازندران

به منظور بررسي وضعيت منگنز در مركبات منطقه و تأثيركاربرد سولفات منگنز بر عملكرد و كيفيت ميوه درختان تامسون ناول دو آزمايش مجزا انجام شد. آزمايش اول درباغ هاي مركبات منطقه و آزمايش دوم در يك باغ بارده تامسون با پايه نارنج در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با هفت تيمار و چهار تكرار اجرا شد. تيمارها شامل: 1 شاهد اول (بدون مصرف سولفات منگنز)، 2 شاهد دوم (بدون مصرف سولفات منگنز و با محلول پاشي اوره)، 3 مصرف خاكي سولفات منگنز به مقدار 300 گرم به ازاي هر درخت قبل از توسعه برگ ها، 4مصرف سولفات منگنز به مقدار 300 گرم به ازاي هر درخت به صورت كودآبياري در مرحله اول رشد ميوه، 5 مصرف سولفات منگنز به مقدار 300 گرم به ازاي هر درخت در مرحله اول و دوم رشد ميوه، 6 محلول پاشي سولفات منگنز با غلظت دو در هزار در مرحله اول رشد ميوه، 7 محلول پاشي سولفات منگنز با غلظت دو در هزار در مرحله اول و دوم رشد ميوه بودند. نتايج آزمايش اول نشان داد كه باغ هاي ساري و نكا بيشترين علائم كمبود را داشتند. نتايج آزمايش دوم نشان داد كه مصرف خاكي سولفات منگنز تأثيري در عملكرد، كيفيت ميوه، غلظت منگنز در برگ، ميوه و ريشه نداشت اما مصرف آن به شكل كودآبياري و محلول پاشي موجب افزايش عملكرد، قطر و وزن ميوه، غلظت منگنز در برگ و ميوه شد. بيشترين غظت منگنز برگ از تيمار محلول پاشي سولفات منگنز در مرحله اول و دوم رشد ميوه حاصل شد. تيمار كودآبياري موجب افزايش معني داري در غلظت منگنز ريشه نسبت به شاهد شد. به طور كلي با توجه به نتايج اين آزمايش، براي باغ هايي كه سابقه علائم خفيف كمبود منگنز دارند يا احتمال كمبود منگنز در آنها وجود دارد مصرف سولفات منگنز به صورت كودآبياري يا محلول پاشي پس از ريزش گلبرگ ها توصيه مي شود. اما براي باغ هايي كه علائم شديد كلروز منگنز دارند دو بار كودآبياري يا محلول پاشي سولفات منگنز، بار اول پس از ريزش گلبرگ ها و بار دوم قبل از شروع رشد فلش هاي پاييزي توصيه مي شود.