رويكردهاي شرق شناسانه در آثار دبوسي

هدف از نگارش اين مقاله، بررسي و تحليل برخي از آثار كلود دبوسي با هدف نمايش دلبستگي هاي او به هنر شرق و بررسي صداها و نشانه هاي جديد در موسيقي غرب در سده ي بيستم است. اين آهنگساز فرانسوي وابسته به مكتب امپرسيون، همچون اسلاف خود، و مانند نقاش اين مكتب، گوگن، براي پيدا كردن زيبايي هاي هنر شرق و پيوند دادن آن ها به موسيقي دوران خود تلاش كرد. رويكرد او در مباحث آهنگسازي دريچه هاي جديد ارتباط دوسويه ي موسيقي شرق و غرب را بر روي هنرمندان پس از خود گشود و تحولي شگرف در موسيقي قرن بيستم پديد آورد. نخستين زمينه ي گرايش به هنر شرقي در دبوسي، به سبب سفر او به روسيه و اقامت در اين كشور و مشاهده ي انديشه هاي هنرمندان روسي و نيز شنيدن موسيقي مناطقي از جنوب شرق آسيا، نظير اندونزي، در بازديد از دستاوردهاي جديد نمايشگاه پاريس در اواخر سده ي نوزدهم شكل گرفت. مقاله حاضر با نگاهي تاريخ نگارانه و تحليلي، موضوع را از زواياي هنري و موسيقايي تحليل خواهد كرد و نشان خواهد داد كه تلاش هاي اين هنرمند غربي در حوزه ي آهنگسازي با استفاده از منابع موسيقي شرق، به پيدايش نگاهي نو در هنر موسيقي انجاميد. مي توان گفت اين موضوع همپاي ديگر موضوعات هنري، اقتصادي و سياسي، سنگ بناي اختلاط و امتزاج موسيقي شرق و غرب بود.