بررسي تراژدي در اورتور فانتزي رومئو و ژوليت چايكوفسكي بر مبناي الگوي فريتاگ

هدف از نوشتار اين مقاله بررسي تراژدي و ساختار آن در اورتور فانتزي رومئو و ژوليت چايكوفسكي، آهنگ‌ساز نامدار روسيه در دورۀ رومانتيك، و انطباق آن در الگوي گوستاو فريتاگ، نمايشنامه‌نويس و منتقد آلماني، است. هِرَم پيشنهادي از سوي فريتاگ براي تحليل ساختار روايي داستان‌هاي تراژيك داراي پنج قسمت يا مرحله است شامل: مقدمه يا معرفي ، كنش صعودي و گره‌افكني ، نقطۀ اوج ، كنش نزولي و سقوط، و وقوع فاجعه و گره‌گشايي از داستان. در اين تحقيق مشخص خواهد شد كه چايكوفسكي با تأمل و اِشراف كامل در مباني و ساختار تراژدي رومئو و ژوليت، موسيقي‌اش را در فرم سونات پنج قسمتي طراحي كرده است كه مي‌توان آن‌ را با ساختار پنج‌‌پرده‌اي داستان شكسپير و ساختار پنج‌قسمتي الگوي فريتاگ منطبق نمود. در اين مقاله همچنين ميزان وفاداري آهنگ‌ساز به داستان در بررسي‌هاي ريزبينانه و تحليلي از كارگانِ موسيقي البته با استفاده از هرم فريتاگ مورد بررسي قرار خواهد گرفت و نشان داده خواهد شد كه چايكوفسكي در مفهوم‌سازي تراژدي در اين موسيقي بسيار موفق عمل‌كرده است و از اهداف ديگر اين مقاله اينست كه مخاطب به بيان دقيق آهنگ‌ساز از تمامي قسمت‌هاي روايي آن در ساختاري مشخص و درك بهتري از اثر نائل آيد.