بازتوليد نقيضه‏اي موناليزا با شيوه آشنايي‏زدايي در گفتمان ساختارشكن هنر پسامدرن

نقيضه در جريان خوانش بينامتنيت و آشنايي‏زدايي و شالوده‏شكني در عصر پسامدرن، به‏زعم جايگاه نقدي كه در دستاوردهاي گفتمان پست‏مدرن داشته‏اند، تداخل رويكرد به مرزهاي يكديگر دارند. نقيضه كه به وارونه‏سازي غيرتصنعي اهتمام مي ورزد و شيوه آشنايي‏زدايي كه به بازتوليد اثر هنري مي‏پردازد و نيز رويكرد ساختارشكني كه دريدا مطرح مي‏كند در بي‏نهايتي معناپردازي و چندصدايي در تقابل‏هاي پارادوكسيكال مشترك اند. بر اين مبنا پژوهش حاضر با هدف مطالعه گفتمان حاكم در عصر پسامدرن، با روشي تحليلي (بر اساس فرايند تحليل گفتگومندي، التقاط، فضاي اشتراكي، بينامتنيت و آشنايي‏زدايي)، به مطالعه بازتوليد نقيضه‎‏ايا‏اي تابلوي موناليزا در رويكرد ساختارشكن در عصر پسامدرن مي‏پردازد. بر اين اساس با طرح اين سؤال كه چگونه بازتوليد نقيضه‏اي اثر هنري در عصر پسامدرن با مفاهيم آشنايي‏زدايي و ساخت‏شكني منطبق است، به نمونه هايي از بازتوليد تابلوي موناليزا مي پردازد تا همپوشاني مرزهاي انتقادي در رويكرد نقيضه و آشنايي‏زدايي و ساختارشكن را به نمايش گذارد. از اين رو مي‏توان اذعان داشت شيوه‏هاي نقيضه، آشنايي‏زدايي و ساخت‏شكني، واسازي‏هاي مشترك در گفتمان معاصرند كه ديالوژيسم را با تقابل ارائه مي‏دهند. نتيجه آنكه بازتوليد نقيضه‏اي موناليزا تجسم تقابل‏ها به روشي پارادوكسيكال است و با تخريب و واسازي متون و معنابخشيدن‏هاي متضاد به گفتماني نظير هم‏اين و هم‏آن، گفتگومندي و پُلي فوني را در زنجيره‏اي از نشانه‏ها كه توليد معنا مي‏كنند، اشاعه مي‏دهد؛ چراكه نقيضه روشي انتقادي است كه با اصل قراردادن آثار و متون قبلي، مكالمه‏بنياد بودن را در تقابل‏هايي به نمايش مي‏گذارد كه همزمان در نگرش شالوده‏شكني بيان‏مي‏شود. در پژوهش حاضر روش تحقيق اتخاذ شده توصيفي تحليلي و گردآوري منابع كتابخانه‏اي است؛ در برخي موارد از منابع معتبر اينترنتي استفاده شده است.