بررسي ديدگاه مسافران مترو شهر تهران نسبت به وضعيت گرافيك محيطي آن (مطالعه موردي: سيستم علائم و نشانه هاي مترو تهران)

گرافيك محيطي به عنوان مهمترين ابزار ارتباط تصويري در فضاهاي شهري امروزي كاربرد دارد و رفتار و بسياري ضعف هاي موجود در بطن جامعه را به صورت لايه هاي پنهاني پوشش مي دهد. گرافيك محيطي به عنوان پايه و اساس نظم بخشي در محيط هاي شهري مطرح مي شود؛ بنابراين توجه به آن يعني موفقيت در ايجاد فضاي مطلوب شهري. از اين رو، هدف اين پژوهش بررسي وضعيت سيستم علائم و نشانه هاي مترو شهر تهران است كه نقش عمد هاي در انتظام و شكل گيري آرمان شهر ايفا مي كند و قراردادن امكانات بصري مطلوب در آن به تلطيف روان و اذهان و برقراري ارتباط بصري مخاطب كمك مي نمايد. جامعۀ مورد مطالعه،مسافران حاضر در مترو شهر تهران است و نوع تحقيق به لحاظ هدف كاربردي و روش گردآوري داده ها، روش تحقيق تركيبي(كيفي و كمي) است، اما اولويت با پژوهش كمي است. بدين جهت براي گردآوري داده هاي كيفي از منابع كتابخانه اي استفاده شده و ابتدا اهميت و چيستي علائم و نشانه ها در زندگي امروز مورد بحث قرارگرفته است. يافته هاي مورد نظر بخش كمي تحقيق نيزاز روش پيمايشي و توزيع پرسشنامه در ميان مسافران حاضر در مترو جمع آوري و جهت تجزيه وتحليل داده ها نيز از بسته استفاده شده است. نتايج كلي تحقيق كيفي نشان مي دهد كه سيستم علائم و نشانه ها داراي اصول و مباني SPSS V نرم افزاري 22مي باشد كه توجه به آن از ضرورت هاي طراحي براي محيط عمومي است و بي توجهي به آن موجب ضعف و اغتشاش ذهني و بصري مي شود. برآيند مطالعات ميداني نيز بيانگر عدم موفقيت علائم موجود در مترو شهر تهران مي باشد و علائم نتوانسته به خوبي انتظارات مورد توجه مسافران را برآورده سازد و عدم رضايت مخاطبان موجب بي توجهي مسافران نسبت به علائم گرديده و اين مسئله به عنوان يك عامل اساسي در ايجاد و تشديد بي نظمي در محيط پر رفت وآمد مترو تأثير گذاشته است.