مقايسه پارامترهاي هموديناميكي پيكربندي‌هاي پي در پي موازي و ضرب‌دري عروق كرونري در حالت استراحت

هدف از اين پژوهش شبيه سازي جريان خون در پيكربندي‌هاي با يپس، به منظور پيش بيني بهترين پيكربندي در بيماري با دو گرفتگي 65 و 50 درصد در حالت استراحت است. دامنه محاسباتي از تصاوير CT ساخته شده است. در اين تحقيق خون سيالي هموژن، غيرنيوتوني و جريان خون، ضرباني فرض شده است. براي در نظر گرفتن اثرات غيرنيوتوني از مدل كاريو و در خروجي عروق كرونري از مدل لامپ هفت الماني و در خروجي آئورت از مدل سه الماني ويندكسل استفاده شده است. نتايج مقايسه بين پيكربندي‌هاي پي در پي موازي و ضر بدري نشان مي‌دهد، در محل اتصال به صورت موازي با رگ ميزبان، در بستر و اطراف ناحيه اتصال كمينه TAWSS كمتر از مقدار بحراني 0.4 است، همچنين روي رگ پيوندي به سبب انحناي تند شاخه پيوندي، بيشنيه OSI بيشتر از مقدار بحراني 0.1 است، بنابراين پيوند پي در پي موازي مستعدتر از ضر بدري نسبت به تجمع چربي و بيماري هايي نظير تورم عروق يا اينتيماهايپرپلاژيا است. از طرفي نتايج پژوهش حاضر نشان مي‌دهد با انجام عمل جراحي با يپس پي در پي موازي و ضربدري مي‌توان مقادير بحراني تنش برشي در ناحيه تنگي را بهبود بخشيد و خطر پارگي پلاگ‌هاي چربي و حركت توده به سمت عروق پايين دست را كاهش داد.