پايش وضعيت و نگهداري از قابليت اطمينان سامانه هاي تك كاره

در اين مقاله مدل جديدي براي تعيين قابليت اطمينان سامانه‌هاي تك‌كاره مانند موشك و راكت با استفاده از تركيب دو نوع نمونه‌گيري مخرب و غيرمخرب ارائه مي‌شود. روش سنجش قابليت اطمينان اين محصولات انجام آزمون مخرب روي نمونه‌ي كوچكي از آنهاست. از سوي ديگر، چنين نمونه‌ي كوچكي بايد بتواند تضمين‌كننده‌ي سطح مشخصي از قابليت اطمينان محموله باشد. همين امر چالش جديدي را به وجود مي‌آورد؛ زيرا معمولاً اين محصولات با قابليت اطمينان بسيار بالايي توليد مي‌شوند و احتمال اين كه در نمونه‌ي كوچك هيچ شكستي رخ ندهد بسيار زياد است. براي حل اين مشكل مدل جديدي با استفاده از نظريه‌ي قابليت اطمينان، نگهداري و تعميرات، نظريه‌ي بيز، روش انتشار پراش و الگوريتم ژنتيك پيشنهاد مي‌شود تا به كمك اين مدل حفظ و نگهداري از قابليت اطمينان سامانه‌هاي تك‌كاره بهينه شود.