واكاوي نقش گردشگري در پايداري اقتصادي نواحي روستايي مورد: بخش رحمت آباد و بلوكات

گردشگري روستايي به طور خاص مي تواند نقش مهمي در تنوع سازي و پايداري اقتصاد سكونتگاه­هاي روستايي داشته باشد. هدف پژوهش حاضر واكاوي و سنجش اثرات گردشگري در پايداري اقتصادي نواحي روستايي بخش رحمت­آباد و بلوكات شهرستان رودبار است. جمع آوري اطلاعات از طريق مطالعات اسنادي، كتابخانه اي، مصاحبه و نظرسنجي از صاحب­نظران و مسئولين و مشاهدات ميداني صورت گرفته است. براي تحليل داده­­ ها نيز از نرم افزار SPSS و آزمون ،ANOVA و روش مدل سنجش پايداري پرسكات آلن استفاده شده است. نتايج تحقيق نشان داد كه نخست، ميزان درجه سطح پايداري اقتصادي در روستاهاي مورد مطالعه متفاوت است به طوري كه روستاي اسطلخ­جان با ميزان پايداري 762 /0 (سطح خوب) در بالاترين سطح پايداري در بين روستاهاي مورد مطالعه دارد. همچنين نتايج آزمون آنووا در شاخص­هاي اقتصادي نشان داد كه روستاهاي اسطلخ­جان، حليمه­جان و شيركوه با توجه به بررسي­هاي ميداني و نظرات متخصصان رتبه­هاي اول تا سوم قرار گرفته و از ميانگين سطح پايداري مطلوبي برخوردار هستند. روستاي چره نيز در پايين­ترين رتبه قرار دارد. در نهايت ميزان درجه سطح پايداري اقتصادي در بين سه تيپ مورد مطالعه نيز نشان داد كه ناحيه كوهستاني با امتياز 495/ 0 داراي بيشترين ميزان پايداري و ناحيه دشتي با امتياز 341 /0 كمترين ميزان پايداري را به خود اخصاص داده است. سياست‌گذاري‌هاي خود را در راستاي بهبود شاخص‌هاي توسعه گردشگري محدوده مورد مطالعه، معطوف كنند.