تاثير ادراك حسي بر افزايش رضايتمندي در مساجد محله اي با رويكرد ارائه الگوهاي جهاني معماري ايراني- اسلامي(نمونه موردي مساجد محله اي قزوين)

مسجد به عنوان مهمترين نمود معماري اسلامي، سنگري است كه مي‌توان از آن در جهت بازشناسي و مواجهه با تهديدها و فرصت‌هاي پيش‌رو، احياي سرمايه‌هاي فرهنگي و ارزش هاي اسلامي استفاده نمود. بي‌ترديد مسجد، در چارچوب الگوي اسلامي ايراني پيشرفت و همچنين سير كلي تحولات مطلوب ايران در عرصه فكر، علم، و زندگي به سوي تمدن نوين اسلامي ايراني در نيم قرن آينده، مهم‌ترين پايگاه نقش‌آفرين در اين زمينه مي باشد. شناسايي ويژگي ها، اصول و ارزش هاي موجود در معماري و شهرسازي مساجد و همچنين تطبيق متناسب آنها با نيازهاي دوره معاصر، هدف پژوهش حاضر مي باشد. در تحقيق حاضر به روش پيمايشي به بررسي تاثير مدل هاي ادراك حسي موثر بر افزايش رضايتمندي در مساجد محله اي شهر قزوين پرداخته شده است، و نيز پس از تبيين مدل ها و مولفه هاي ادراك حسي، معيارهاي ارزيابي موثر بر افزايش رضايتمندي در مساجد استخراج و پرسشنامه طبق طيف ليكرت تنظيم شده است، و با روش مدل يابي معادلات ساختاري(SEM )روابط بين متغييرها و ميزان تاثير آنها تحليل گرديد. يافته هاي تحقيق وجود رابطه معنادار بين مولفه هاي ادراك حسي و رضايتمندي در مساجد محله اي را نشان مي دهند، كه در آن ميزان تاثير گذاري شاخصه هاي فرهنگي و نظام اجتماعي موجود در محله از ديگر شاخصه ها بيشتر مي باشد. همچنين رعايت الگوهاي حسي در طراحي عناصر تشكيل دهنده مساجد باعث افزايش حس رضايتمندي شده كه اين امر موجب ايجاد و تقويت الگوهاي معماري حسي انطباقي در مكان هاي مذهبي مي گردد.