نگرش فهرست‌نويسان ايراني نسبت به فهرست‌نويسي اجتماعي

هدف: بررسي نگرش فهرست‌نويسان ايراني نسبت به فهرست‌نويسي اجتماعي. روش‌شناسي: به‌روش پيمايشي و با استفاده از پرسشنامه پژوهشگر‌ساخته ميان 123نفر از فهرست‌نويسان كه با روش نمونه‌گيري در دسترس، انتخاب شده‌ بودند توزيع و جمع‌آوري شد.علاوه بر آن، به‌منظور تأييد و تكميل داده‌هاي فهرست‌نويسان، اين نتايج با يافته‌هاي حاصل از مصاحبه با 11 نفر از صاحب‌نظران تكميل شد. يافته‌ها: ميانگين شاخص نگرش فهرست‌نويسان نسبت به فهرست‌نويسي اجتماعي به‌طور كلي 3.17 است كه در بُعد عاطفي و عملي به‌ترتيب بيشترين و كمترين ميانگين نمره را داشته است. تأثير ميزان رضايت از زندگي حرفه‌اي، ميزان فايده‌مندي فهرست‌نويسي اجتماعي، ميزان سرگرم‌كننده‌بودن فهرست‌نويسي اجتماعي، ميزان تأثيرپذيري از گروه‌هاي مرجع، ميزان پيروي فهرست‌نويسان از انتظارات مهم ديگران، امكانات رسانه‌اي فهرست‌نويسي اجتماعي، ارزيابي فهرست‌نويسان از سهولت يادگيري و استفاده از فهرست‌نويسي اجتماعي، و ميزان تعلق گروهي بر نگرش فهرست‌نويسان سنجيده شد. به‌جز تعلق گروهي تأثير ساير عوامل بر نگرش فهرست‌نويسان تأييد شد. نتيجه‌گيري: بايد ويژگي‌هايي از فهرست‌نويسي اجتماعي به فهرست كتابخانه افزوده شود كه براي كتابخانه مفيد باشد، جنبه سرگرمي و لذت داشته باشد، يادگيري و كاربرد آن براي كاربران آسان باشد، و از تنوع امكانات وبگاه‌هاي فهرست‌نويسي اجتماعي برخوردار باشد.