شيوه‌هاي فهرستنويسي نسخه‌هاي خطي و چاپ سنگي در كتابخانه‌هاي بزرگ ايران: بررسي تطبيقي

هدف: بررسي وجوه اشتراك و افتراق موجود در فهرست‌نويسي نسخه‌هاي خطي و چاپ سنگي در 5 كتابخانه بزرگ ايران و امكان‌سنجي يكسان‌سازي شيوه فهرست‌نويسي نسخ خطي و چاپ سنگي. روش‌شناسي: اين پژوهش به روش توصيفي تحليلي است. اطلاعات با استفاده از سياهه وارسي و مصاحبه با متخصصان فهرست‌نويسي گردآوري، دسته‌بندي، تحليل و نتيجه‌گيري شده است. يافته‌ها: ميزان اشتراك عناصر فهرست‌برگه‌هاي نسخه‌هاي خطي و چاپ سنگي با عناصر سياهه وارسي ۷۵ عنصر (5/76 درصد) و ميزان افتراق آنها ۲۳ عنصر (4/23 درصد) است. بنابراين درصد اشتراك عناصر كاربرگه‌هاي فهرست‌نويسي نسخه‌هاي خطي و چاپ سنگي كتابخانه‌هاي بزرگ ايران با عناصر سياهه وارسي بيشتر از درصد افتراق آنها است. نتيجه‌گيري: يكسان‌سازي فهرست‌نويسي نسخ خطي و چاپ سنگي امكان‌پذير است و مي‌توان كار برگه مشترك فهرست‌نويسي طراحي و تنظيم نمود؛ بدين نحو كه75 عنصر مشترك موجود در هر دو كاربرگه بدون دخل و تصرف و 23 عنصر موارد افتراق با تغيير در عنوان آنها و احيانا ادغام برخي از آنها در برخي ديگر، در كاربرگه مشترك فهرست‌نويسي نسخ خطي و چاپ سنگي درج نمود.