تبيين و بررسي نظريه ضرورتِ بالقياسِ بالغيردر معناشناسي «الزام اخلاقي»

معناشناسي مفاهيم اخلاقي، يكي از مباحث فرااخلاق به شمار مي‌رود. مفاهيم اخلاقي، اعم از ارزشي و الزامي، مفاهيمي هستند كه در محمول جمله‌هاي اخلاقي به كار مي‌روند. مفاهيم ارزشي، مانند «خوب» و «بد» است و مفاهيم الزامي مانند «بايد»، «نبايد» و «وظيفه». درباره معناي «الزام اخلاقي»، مقاله‌هاي بسياري منتشر شده است، ولي اين تحقيق درصدد است نظريه بالقياسِ بالغير را تبيين و بررسي نمايد. اين نظريه، براي تكميل نظريه ضرورت بالقياس الي‌الغير مطرح شده است. بر اساس پژوهش انجام شده، نظريه بالقياسِ بالغير، با اشكالاتي نظير جامع افراد نبودن، به تسلسل محال منجر شدن و خلط جايگاه بحث مواجه بوده كه مانع از پذيرش آن به‌عنوان نظريه‌اي قابل دفاع است. افزودن بر اين، نظرية ضرورت بالقياس الي‌الغير، عاري از نقصي است كه ديدگاه ضرورت بالقياس بالغير مدعي رفع آن است. اين پژوهش، به شيوه اسنادي و به روش تحليلي ـ ‌‌فلسفي صورت گرفته است.