نظريه هنجاري و الگوي ارتباطي «سلامْ آغاز» در ارتباطات كلامي درون‌فرهنگي اسلامي و مقايسۀ آن با ساير فرهنگ‌ها

گشودن باب ارتباط در فرهنگ‌هاي مختلف، داراي الگوهاي متنوعي است كه همواره مورد علاقۀ انسان‌شناسان و فرهنگ‌كاوان است. اين پژوهش با روش تحليلي – اسنادي و تتبع در آيات قرآن، تفاسير و نصوص فريقين تلاش نموده است راهبرد اسلامي در آغاز ارتباطات را به‌عنوان يك نظريۀ هنجاري بر حسب مباني معرفتي، اجزاي فراگرد ارتباطي و روش‌هاي انگيزشي تدوين كند. سپس آن را با الگوهاي آغاز ارتباط، در نمونه‌اي تا حد امكان نمايا از فرهنگ‌هاي جهان، كه با روش هدفمند انتخاب شده مقايسه كند. نتايج تحقيق، تبيين مباني معرفتي و اجزاي فراگرد ارتباطي «سلامْ آغاز» و الگوي هنجاري آن در آغاز ارتباطات كلامي است. در اين نظريه‌پردازي نشان داده شده است: اولاً، «الگوي ارتباطي سلامْ آغاز» به‌عنوان يك فراگرد ارتباطي كامل (خودبسنده) براي انتشار اسم الهي «سلام» و آثار آن، از امنيت و دوستي و ... است، نه فقط مقدمۀ ارتباط. ثانياً، اين الگو برخلاف تعاريف رايج از ارتباط، در پي اهداف اقناعي صرف نيست. ثالثاً، بديلي در معناي مندرج در پيام اين الگو در ساير فرهنگ‌ها وجود ندارد.