شناسايي و بررسي ديدگاه هاي جديد طراحي شهري از ابتداي قرن حاضر براساس معيارهاي مرز مفهوم سازي

همزمان با بلوغ پارادايم اجتماعي در سه دهه اخير و رواج رويكرد مكان‌سازي، ديدگاه‌هاي جديدي در طراحي‌شهري به تأسي از آن شكل گرفته‌اند، با اين حال به نظر مي‌رسد از اعتبار بالايي جهت استفاده در اين حرفه، برخوردار نيستند. بنابراين، هدف اصلي پژوهش بررسي جايگاه اين ديدگاه‌ها، براساس معيارهاي مرز مفهوم‌سازي مي‌ياشد. اين پژوهش از نظر هدف، كاربردي و توسعه‌اي مي‌باشد و از لحاظ روش تحقيق توصيفي‌‌_تحليلي است. ماهيت داده‌ها، از نوع كيفي بوده و چارچوب نظري با استفاده از روش كتابخانه‌اي بررسي گرديده‌است. بر اين اساس، هفت ديدگاه جديد طراحي شهري براساس معيارهاي مرز مفهوم‌سازي، به روش فرآيند تحليل سلسله‌مراتبي (AHP)، با مشورت 8 نفر از اعضاي محترم هيئت علمي مورد ارزيابي قرار گرفتند و مشخص گرديد كه كداميك، در حوزه طراحيشهري خودآگاه و ناخودآگاه و كدام غيرطراحي‌شهري مي‌باشند. ضرورت انجام پژوهش در اين است كه به محققان و پژوهشگران در اين حوزه، در مورد اعتبار و جايگاه ديدگاه‌‌هاي مذكور، آگاهي‌ مي‌دهد كه طرحِ هر ديدگاه جديدي به منزله كاربردي بودن آن نبوده و ممكن است قابليت ارجاع را نداشته‌باشد. پر واضح است كه انتخاب و استفاده نادرست ديدگاه‌هايي كه با وجود جديدبودن، در قلمروي طراحي‌شهري جاي نداشته، و مضاميني نو را عرضه نمي دارد، مي‌تواند مانع از تحقق اصل طراحي‌شهري پايدار، گردد.