جايگاه درخت نخل در ارتقاي كيفيت هاي بصري پياده راه هاي ساحلي نمونه موردي: پياده راه هاي ساحلي شهر بوشهر

يكي از نيازهاي جامعه انساني كه در كنار بنادر زندگي مي كنند وجود فضاهاي شهري متناسب با اقليم منظر زيباشناختي ساحل است، مكاني كه به تعاملات اجتماعي و توقعات انسان ها از شهرها به خصوص شهرهاي ساحلي پاسخگو باشد. هدف از ارائه اين نوشتار نشان دادن اهميت و جايگاه درخت خرما ( نخل ) در فضاهاي شهري و ارتقاي كيفيت بصري اين فضاها به وسيله اين عنصر طبيعي ارزشمند است. در اين پژوهش موضوع و اهدافي كه براي آن پيش بيني شده است از نوع توصيفيتحليلي است. جامعه آماري اين پژوهش كليه شهروندان بندر بوشهر بوده كه درسال 1394 با استفاده از فرمول كوكران تعداد 248 نمونه تعيين گرديده و به روش تصادفي ساده مورد پرسشگري مستقيم قرار گرفته اند. پس از جمع آوري اطلاعات ميداني و پرسشنامه، روابط بين متغيير پژوهش از طريق آماره هاي توصيفي و آماره هاي استنباطي در قالب نرم افزار SPSS 22 مورد بررسي قرارگرفته است. براساس تحليل انجام شده بين نقش و جايگاه درختان نخل و ارتقاي كيفيات بصري – زيبا شناختي پياده راه هاي ساحلي شهر بوشهر ارتباط مثبت و معناداري وجود دارد؛ به طوري كه 7.76 درصد شهروندان تاثيرگذاري درختان نخل بر ارتقاي كيفيات بصري – زيباشناختي پياده راه هاي ساحلي شهر بوشهر را خوب تا عالي ارزيابي نموده اند. مطالعات در مورد درختان نخل نشان داد كه فضاهاي سبز و سايه گستر همراه با زيبايي هاي بصري آن باعث افزايش ارتقاي كيفيت بصري و زيبايي شناختي پياده راه هاي ساحلي شده و درنتيجه افزايش رضايت شهروندان را در پي خواهد داشت.