راهبردهاي مكان سازيِ پايدار رودخانه هاي شهري با رويكرد سلسله مراتبي-راهبردي (نمونه موردي: بخش شهريِ رودخانه قره‌سو كرمانشاه)

امروزه آب كنارها به عنوان يكي از فضاهاي مهم در بهبود كيفيات فضايي شهرها، مورد توجه واقع شده است. توجه به كيف يت هاي پايداري محيط در طراحي شهري آب كنارها، سبب مي گردد تا رويكردي نسبتا جامع به تمامي ابعاد اين حوزه به دست آيد. پژوهش حاضر سعي دارد با بررسي ادبيات موضوع پيرامون مكان سازي پايدار، كيفيات پايداري محيطي را استخراج نموده و به سنجش و ارزيابي آنها در رودخانه قره سو بپردازد. هدف اصلي پژوهش دست يابي به راهبردهاي مكان سازي پايدار در جهت ارتقاي كيفيات رودخانه هاي واقع در محدوده هاي شهري است. به دليل وضعيت نامناسب موجود محدوده اطراف رودخانه قره سو، وجود پتانسيل هاي بالقوه و فقدان برنامه منسجمي در راستاي پايداري مجدد آن، انجام پژوهش ضروري مي نمود. داده هاي پژوهش از نوع كيفي كمي بوده، تحليل كيفيات محيطي به دست آمده در رودخانه قره سو، با استفاده از ماتريس سوآت انجام شده است. جهت پايايي و اعتبار پژوهش و تعيين اولويت بندي معيارهاي سوآت، پرسشنامه اي براساس فرمول كوكران با حجم نمونه 100 نفر به روش نمونه گيري تصادفي ساده و با لحاظ نمودن امكان پاسخ گويي مردم، زمان و سن مشخص، در راستاي اهداف پژوهش، توزيع شد و تجزيه وتحليل داده ها از تركيب سوآت و فرآيند تحليل سلسه مراتبي، با كمك نرم افزار اِكسپرت چويس محاسبه شده است. نتايج پژوهش نشان مي دهد كه در ميان عوامل سوآت، نقاط ضعف بالاترين وزن را در مكان سازي پايدار رودخانه قره سو دارا بوده است و در دسته بندي عوامل در قالب مؤلفه هاي كيفيت پايداري محيطي، مؤلفه عملكردي، اولويت اول را داراست و بر اين اساس راهبردهاي مكان سازي پايدار رودخانه ارائه مي گردد.