عنوان مقاله :
نقش ژن هاي aac(6)-IIa و ant(2'')-Ia و حضور اينتگرون هاي كلاس 1 در مقاومت ايزوله هاي باليني سودوموناس آئروژينوزا به آمينوگليكوزيدها
عنوان به زبان ديگر :
The Role of aac(6)-IIa and ant(2'')-Ia Genes and the Presence of Class 1 Integrons in Resistance of Pseudomonas Aeruginosa Clinical Isolates against Aminoglycosides
پديد آورندگان :
احمديان، ليلا داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﮑﯽ ﻣﺎزﻧﺪران، ﺳﺎري، ايران , نوروزي، زهرا داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﮑﯽ ﻣﺎزﻧﺪران - كميته ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت داﻧﺸﺠﻮﯾﯽ، ﺳﺎري، ايران , ولدان، رضا داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﮑﯽ ﻣﺎزﻧﺪران - مركز ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﺑﯿﻮﻟﻮژي ﺳﻠﻮﻟﯽ و ﻣﻮﻟﮑﻮﻟﯽ، ﺳﺎري، ايران , گلي، حميدرضا داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﮑﯽ ﻣﺎزﻧﺪران - داﻧﺸﮑﺪه ﭘﺰﺷﮑﯽ - گروه ﻣﯿﮑﺮوب ﺷﻨﺎﺳﯽ و وﯾﺮوس ﺷﻨﺎﺳﯽ، ﺳﺎري، ايران
كليدواژه :
سودوموناس آئروژينوزا , مقاومت آمينوگليكوزيدي , اينتگرونهاي كلاس 1 , ژن , aac(6)-IIa , ant(2'')-Ia
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: حضور اينتگرونهاي كلاس 1 و ژنهاي كدكننده آنزيمهاي غيرفعالكننده آمينوگليكوزيدها در ايزولههاي باليني سودوموناس آئروژينوزا عواملي هستند كه باعث گسترش سريع مقاومت به آمينوگليكوزيدها ميشوند. هدف از مطالعه حاضر بررسي شيوع اينتگرونهاي كلاس 1 و ژنهاي aac(6)-IIa و ant(2'')-Ia و ارتباط آنها با مقاومت به آمينوگليكوزيدها در ايزولههاي باليني سودوموناس آئروژينوزا ميباشد.
مواد و روشها: براي انجام اين مطالعه توصيفي- تحليلي، تعداد 100 ايزوله باليني سودوموناس آئروژينوزا طي بازه يك ساله از سال 96 تا 97 از بيمارستانهاي آموزشي درماني شهر ساري جمعآوري شدند و با استفاده از تستهاي افتراقي مورد تشخيص هويت نهايي قرار گرفتند. الگوي حساسيت آنتيبيوتيكي تمامي ايزولهها در برابر آنتيبيوتيكهاي منتخب، به روش استاندارد ديسك آگار ديفيوژن مورد ارزيابي قرار گرفت. در ادامه، تمامي ايزولهها از نظر حضور ژنهاي aac(6)-IIa، ant(2'')-Ia و اينتگرونهاي كلاس 1 با استفاده از روش PCR بررسي شدند.
يافتهها: از 100 ايزوله باليني سودوموناس آئروژينوزاي جمعآوري شده به ترتيب 28، 42 و 39 درصد آنها نسبت به آميكاسين، جنتامايسين و توبرامايسين مقاوم بودند و 26 ايزوله نسبت به هر سه آنتيبيوتيك مقاومت نشان دادند. نتايج PCR نشان داد كه از 100 ايزوله باليني مورد مطالعه 42 ايزوله داراي اينتگرونهاي كلاس 1 بودند. شيوع ژنهاي aac(6)-IIa و ant(2'')-Ia در ايزولههاي مقاوم به آمينوگليكوزيدها به ترتيب 8/41 و 9/13 درصد برآورد شد.
استنتاج: از آنجاييكه آمينوگليكوزيدها داروي انتخابي براي درمان تركيبي عفونتهاي ناشي از سودوموناس آئروژينوزا ميباشند و شيوع مقاومت به آنها نيز بالاست، بنابراين بررسي متناوب الگوي حساسيت به اين آنتيبيوتيكها و ژنهاي دخيل در ايجاد مقاومت براي پيشگيري از شيوع مقاومت سطح بالا در اين باكتري ضروري به نظر ميرسد.
چكيده لاتين :
Background and purpose: The aminoglycoside modifying enzymes (AMEs) and class 1 integrons in clinical isolates of pseudomonas aeruginosa are the major factors leading to rapid spread of antibiotic resistance. The aim of the present study was to investigate the frequency of aac(6)-IIa, ant(2'')-Ia, and class 1 integrons in clinical isolates of pseudomonas aeruginosa.
Materials and methods: For this descriptive-analytic study (2017-2018), 100 clinical isolates of pseudomonas aeruginosa were collected from Sari teaching hospitals and identified by differential diagnostic tests. Antibiotic susceptibility pattern of all isolates against selected antibiotics was evaluated using standard disk agar diffusion method. Subsequently, all isolates were evaluated for the presence of aac (6) -IIa, ant (2'') -Ia genes, and class I integrons using PCR method.
Results: Out of 100 pseudomonas aeruginosa clinical isolates, 28%, 42%, and 39% were resistant to amikacin, gentamicin, and tobramycin, respectively, while 26 isolates were resistant to all three antibiotics. The results of PCR showed that 42% of the clinical isolates contained class 1 integrons. The prevalence of aac (6) -IIa and ant (2 '') - Ia genes in aminoglycoside resistant isolates was 41.8% and 13.9%, respectively.
Conclusion: Aminoglycosides are the preferred drug for the combined treatment of infections caused by Pseudomonas aeruginosa and the prevalence of resistance to them is also high, so the intermittent examination of the susceptibility pattern of these antibiotics and the genes associated with this issue is necessary to prevent the prevalence of high levels of resistance in this bacterium.
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي مازندران