كثرت‌گرايي بيل و رستال؛ و وحدت‌گرايي حداقلي در مورد منطق

براساس ديدگاه كثرت‌گرايي در مورد منطق، چندين نظام درست از منطق وجود دارند. در بيشتر قرائت‌هايي كه از اين ديدگاه وجود دارد، نسبي‌باوري در مورد منطق پذيرفته شده و درستيِ يك نظام از منطق به‌نحوي وابسته به مؤلفه‌اي متمايز از آن نظام منطقي دانسته مي‌شود. بيل و رستال اما مدعي ارائۀ تقريري از كثرت‌گرايي هستند كه در يك زبان واحد ارائه شده و متضمن قبول نسبي‌باوري در مورد منطق نيست. در مقالۀ حاضر، برخي از مهم‌ترين انواع كثرت‌گرايي را معرفي كرده و نشان مي‌دهيم كه برخلاف ادعاي بيل و رستال، كثرت‌گرايي ايشان اولاً نمي‌تواند در يك زبان واحد ارائه شود؛ ثانياً متضمن قبول نوعي از نسبي‌باوري در مورد منطق است. بر اساس قبول اين نتايج، تلاش مي‌كنيم با معرفي ديدگاهي با عنوان «وحدت‌گرايي حداقلي» نشان دهيم كه درصورتي‌كه كسي بخواهد ديدگاه بيل و رستال را به‌عنوان يك ديدگاه قابل اعتنا در اين حوزه در نظر بگيرد، لازم است وحدت‌گرايي حداقلي را بپذيرد.