عنوان مقاله :
رابطۀ نفس و بدن و تأثير آن بر جاودانگي از ديدگاه ابن‌سينا و توماس آكوئيني
پديد آورندگان :
ديباجي ، محمدعلي دانشگاه تهران، پرديس فارابي , باراني ، فاطمه دانشگاه تهران، پرديس فارابي
كليدواژه :
ابن‌سينا , توماس آكوئيني , جاودانگي , رابطۀ نفس و بدن
چكيده فارسي :
مسئلۀ جاودانگي نفس در فلسفۀ ابن‌سينا و توماس آكوئيناس دو نظريۀ جداگانه است، اما در زوايايي اشتراك دارد. ابن‌سينا در تكميل مبتكرانۀ علم‌النفس معلم اول، قيد كمال را در تعريف نفس وارد و به جاي صورت نشاند تا از تجرد نفس سخن گويد و در تبيين رابطۀ نفس و بدن بر شأن تدبيري نفس پاي فشرد و نه بر اتحاد ذاتي و جوهري بين آن دو. توماس با پيروي از آموزۀ سينوي جاودانگي نفس، صورت بودن نفس براي بدن را چنان تقرير كرد كه تركيبي از آموزۀ ارسطويي و ديدگاه ابن‌سينا باشد، ولي در تبيين نحوۀ ارتباط نفس جاودانه با بدن ميرا، نظريۀ روشني ارائه نكرد كه رابطۀ ذاتي و در عين حال گسست‌پذير نفس با بدن را نشان دهد.
