بررسي آزمايشگاهي كاربرد آستانه، آبشكن و ديوارجداكننده در كنترل رسوب ورودي بستر به آبگير جانبي 75 درجه در قوس U شكل

مكانيزم جريان در قوس رودخانه ها نسبت به مسيرهاي مستقيم داراي پيچيدگي فراواني است كه از آن جمله وجود جريان هاي حلزوني است .در اين پژوهش، با انجام مطالعه آزمايشگاهي در يك كانال U شكل، از سازه هاي آستانه، آبشكن وديوار جداكننده براي كنترل رسوب در سه نسبت آبگيري 0/17، 0/21 و 0/26استفاده شد. نتايج نشان داد تركيب سازه آستانه، آبشكن وديوارجداكننده١٤ درجه بيشترين كنترل رسوب را در درصدهاي مختلف داشته و ٩٢ درصد رسوب ورودي را نسبت به آزمايش شاهد كاهش مي دهد و در آزمايش آستانه با افزايش درصد آبگيري كارايي اين سازه كاهش مي يابد و كمترين درصد كاهش رسوب براي انحراف ٢٦ درصد برابر ٦٥ درصد مي باشد. بررسي تغييرات مقدار چرخش جريان در دهانه آبگير به صورت كمي بررسي شد و مشخص شد كه روند تغييرات در آزمايش هاي شاهد و آستانه با ديگر آزمايش ها متفاوت است. با بررسي تنش برشي بستر مشخص شد كه اولاً تنش برشي در قوس خارجي بيشتر از قوس داخلي است دوماً با افزايش درصد آبگيري، تنش برشي در طول دهانه آبگير افزايش مي يابد. بكارگيري سازه ديوار جداكننده ١٤ درجه باعث تغيير الگوي مكاني تنش برشي جلوي آبگير مي شود به طوريكه مقدار تنش برشي در نزديك دهانه كاهش و تنش برشي حداكثر به سمت مركز كانال و پشت سازه منتقل مي گردد كه منجر به كاهش ميزان فرسايش و انحراف رسوب به داخل آبگير مي گردد