حكم مطلاق در مذاهب اسلامي

در روايات منقول از پيامبر و ائمه، طلاق، امري مبغوض تلقّي شده و افرادي كه بدون دليل موجه، همسرانشان را طلاق مي‌دهند، نكوهش شديد شده‌اند. منقولات زيادي در كتب روايي شيعه و اهل ‌سنت و منابع تاريخي وجود دارد كه امام حسن را مردي مطلاق معرفي كرده كه با همسران زيادي ازدواج كرده و بدون دليل خاصي آنها را طلاق داده است. اين روايات با روايات مشهور ديگري كه ايشان را سرور جوانان بهشت معرفي كرده و از مكانت والاي ديني و پرهيزگاري ستودني ايشان حكايت دارد تعارض دارد. بررسي كتب روايي اهل ‌سنت نشان مي‌دهد كه مطلاق بودن ايشان در هيچ يك از كتب سته مشهور حديثي ايشان نيامده و تنها دو روايت در مصنف ابن ‌ابي ‌شيبه در اين باب يافت مي‌شود كه يكي از راويان اين روايات متهم به غفلت و توهم بوده است. روايات موجود در كتب روايي شيعه نيز با وجود زياد بودن نسبي آنها، به جهت ضعف سندي يا مجهول بودن راوي يا ضعيف بودن راويان، قابل احتجاج نيستند. گزارشهاي منقول در كتب تاريخي نيز اولاً با فاصله زياد از زمان حيات امام حسن نگاشته شده‌اند و ثانياً به جهت عدم اتصال سند، ضعف راوي و اشكالاتي از اين دست، قابل استناد نيستند. بنابراين مي‌توان گفت: با توجه به روايات صحيح مبني بر تقيد امام حسن به فرامين شرعي و احتراز ايشان از محظورات و حتي مكروهات و نيز عدم صحت روايات مبني بر مطلاق بودن امام حسن، انتساب اين صفت به ايشان خلاف واقع بوده و از مشهوراتي است كه مبناي علمي ندارد.